Francesco Borromini – razlika između verzija

Prilika se Borominiju ukazala tek 1634. godine kada je španski monaški red trinitaraca naručio u Rimu manastir Sv. Karla Boromejskog. U literaturi je ovaj kompleks poznat i pod nazivima San Carlo alle Quattro Fontane. Lokacija se nalazi u blizini palate Brberini na raskršću ulica koje na uglovima imaju zgrade sa fontanama. Kako bi pokazao šta zna, Boromini je prvo projektovao klaustar i trpezariju, pa pošto su naručioci bili zadovoljni, kako je na maloj i nepravilnoj lokaciji to izveo, dobio je i izradu same crkve.

Crkva se smatra jedinstvenim primerom arhitektonskog baroknog rešenja. Pri projektovanju, on je zanemario princip modula, odnosno mere nastale multipliciranjem modula koji je najčešće bio prečnik stuba. Boromini je ovu crkvu i svoje kasnije građevine zasnivao na geometrijskim jedinicama – celinama. Njegov proces razmišljanja nije znači bio u pravcu stvaranja plana koji se u celini kao i u svojim delovima sastoji od dodavanja modula. On je pošao putem deljenja koherentne geometrijske celine na geometrijske podceline. To je bio srednjovekovni način razmišljanja pa se smatra da je to znanje poneo još iz Lombardije, kraja u kojem je bila jaka zidarska tradicija.

Iznad ove osnove, Boromini je projektovao i neobičnu kupolu. Odstupio je od postavljanja svoda kao što se to inače radilo iznad kružnih i ovalnih osnova (po tipu Panteona) i ubacio je prelaznu zonu sa pandantifima koja mu je omogućila neprekinutu zakrivljenost ovalne kupole. Ustvari, on je nad ovalnom osnovom podigao konstrukciju karakterističnu za kvadratne i pravougaone osnove. Delovi ispod pandantifa imali su funkciju stubaca kao što se to javlja u osnovi grčkog krsta. U zoni pandantifa nalaze se i poprečne niše koje su, zajedno sa oltarskim i ulaznim prostorom obradili kasetama koje se po visini smanjuju i tako sugeriraju da se radi o većoj dubini od stvarne. Kupola je ovalne osnove i obrađena je dubokim kasetama u oblicima oktogona, heksagona, krsta, što daje saćasti izgled. Taj se oblik udaljio od Berninijeve ideje klasicno postavljenih kaseta. Osvetljenje se dobija iz laterne, ali i iz same baze kupole, gde se otvori nalaze sakriveni iza stilizovanih listova koji daju utisak da je kupola odvojena od masivnog i kompaktnog korpusa građevine. Boromini je u enterijeru transponovao tri različita strukturalna tipa:

- valovitu donju zonu, koja daleko poreklo ima u oblicima Hadrijanove vile kod Tivolija;