Verzija na datum 5 juni 2006 u 18:04 uredi Igor Windsor (razgovor \| doprinos) Autopatroleri, Birokrati, Premještač datoteka, Patrolci, Vraćači, Administratori 23.851 izmena Nema sažetka izmjene		Verzija na datum 5 juni 2006 u 18:11 uredi poništi Igor Windsor (razgovor \| doprinos) Autopatroleri, Birokrati, Premještač datoteka, Patrolci, Vraćači, Administratori 23.851 izmena Nema sažetka izmjene Novija izmjena →
Red 1: '''Antun Vrančić''' ([[latinski\|lat]]. ''Antonius Verantius'', ~~1504―1537~~1504―1573), bio je hrvatski humanista, rođen u [[Šibenik]]u, gde je i stekao prvo humanističko obrazovanje. Nakon studija u [[Padova\|Padovi]], [[Beč]]u i [[Krakov]]u, postaje savetnik erdeljskog kneza [[Ivan Zapolja\|Ivana Zapolje]], ali 1549. godine prelazi na stranu [[Habsburg]]ovaca te u službi hravatsko-ugarskog kralja [[Ferdinand I (nemacko-rimski car)\|Ferdinanda I]] postiže sjajnu diplomatsku karijeru. Za svoje zasluge nagrađen je mestom ostrogonskog nadbiskupa, zatim primasa Ugarske, a pred kraj života postaje kardinal. Umro je u [[Prešov]]u. Na brojnim putovanjima sakuplja rimske natpise na Balkanu, a tokom jedne diplomatske misije u [[Otomansko carstvo\|Otomanskom carstvu]], zajedno s poznatim flamanskim humanistom A. B. Busbecqom u Ankari pronalazi [[August (rimski car)\|Avgust]]ov autobiografski spis ''Dela božanskog Avgusta'' (''Res gestae divi Augusti''), kasnije nazvan ''Spomenik iz Ankare'' (''Monumentum Ancyrānum'').

Antun Vrančić – razlika između verzija