Rajko Grlić – razlika između verzija

'''Rajko Grlić''', domaći filmski režiser, rođen je [[2. septembar|2. septembra]] [[1947]]. u [[Zagreb]]u.<ref name = “imdb“/> Grlić je napravio svoj prvi amaterski film sa 14 godina, prvi nagrađeni profesionalni film sa 27. Studirao je u [[Prag]]u od [[1967]]. do [[1971]]. godine, uronjen u intelektualna i politička previranja tadašnjeg [[Praško proljeće|Praškog proljeća]] kao član studenskog štrajkačkog komiteta Praškog univerziteta u vrijeme [[sovjet]]ske okupacije. Grlić je autor kultnih filmova kao što su: [[Samo jednom se ljubi]], [[Bravo maestro]], [[U raljama života]], [[Za sreću je potrebno troje]]. U trenutku raspada Jugoslavije završavao je film [[Čaruga]], a snimanje Karanovićeve Virdžine, čiji je bio producent, prekidala su prva puškaranja u Dalmatinskoj Zagori. Poslije raspada Jugoslavije odlazi u [[SAD]], tačnije u [[Los Angeles]], da uradi dugo odlaganu Fulbrajtovu stipendiju. Vraća se, pa opet odlazi da predaje na njujorškom univerzitetu. Zatim prelazi na Univerzitet u [[Ohajo]] gde je profesor i dan danas. 1994. godine u Istri, osnovao je filmsku školu – Imaginarnu akademiju. Bila je to škola za talentovane mlade ljude od [[Kazahstan]]a preko [[Beograd]]a, [[Tirana|Tirane]], [[Sarajevo|Sarajeva]], od [[Peru]]a i [[Australija|Australije]]. Iz ove Imaginarne akademije izrastao je [[Međunarodni filmski festival Motovun]]. [[2000]] godine, stvara dugometražni dokumentarac o izborima u Hrvatskoj pod nazivom Novo, novo vrijeme. Film, sniman od novembra 1999. do februara 2000. godine, je najambiciozniji dokumentražni projekat ikada rađen u Hrvatskoj. <ref> http://www.danas.org/content/transcript/824843.html </ref>