Teozofija – razlika između verzija

'''Teozofija''' ([[grčki jezik|grč]]. ''Teosophie'') je pojam koji novoplatoničari koriste za označavanje znanja o božanskom pomoću neposrednog saznanja - γνοσις, putem doživljavanja božanskog i mističnog objedinjavanja sa njim - ekstaza (''unio mistica''). Mnogi mističari su se nazivali teozofima. Pojam je bio protegnut na sve religije kod kojih je saznanje [[Bog]]a, [[znanje]], a ne [[vjera|vera]].

U užem smislu teozofijom se naziva moderno učenje koje je razvila [[Helena Blavacki]] (Raskrivena Izida, [[1877]]; i Tajno učenje, [[1888]]) u kojem se mešaju [[okultizam]], indijska i zapadnjačka [[misticizam|mistika]], i treba da se prikaže zajedničko jezgro velikih svetskih [[religija]] i filozofskih sistema svih vremena.

[[1875]]. u [[NjujorkNew York|Njujorku]]u je osnovano Teozofsko društvo čije je glavno sedište, prema Adijaru bilo premešteno u Indiju i koje se raširilo po celom svetu, a naročito preko A. Bezantove (Drevna mudrost, 1897.), koja je 1907-1933 bila predsednica društva, koje se višestruko pocepalo. Od jednog dela je nastalo Antropozofsko društvo, koje je osnovao [[Rudolf Štajner]], koji je kod nas dosta prevođen, čak i između dva rata (Tajna nauka, itd.)