Teodulija – razlika između verzija

'''Teodulija''' (gr. ''teodul'' - sluga božji) je teološko-politički pojam kojim je [[Nikolaj Velimirović]] opisivao željeni odnos crkve i države po uzoru na [[VizantijaВизантијско царство|Vizantiju]]. Odnos između crkve i države u Vizantiji se tradicionalno naziva [[simfonija (teologija)cezaropapizam|simfonija]].

Velimirović je učenje o teoduliji izložio u delu "''Srpski narod kao teodul''", dokazujući da je »srpski narod sluga Božji«. On se zalagao za uspostavljanje jedne vrste pravoslavne [[teokratijateokracija|teokratije]], koju naziva "teodulija", kao načina uređenja društva, što podrazumeva "saglasje Crkve i Države u služenju Boga".<ref name="nin">[http://www.nin.co.rs/2003-05/22/28968.html Naličje kulta]</ref> Politički sistem teodulije karakteriše u prvom redu [[vladar]]evo služenje [[Bog]]u.<ref name="izvori">[http://www.scribd.com/doc/3492554/Filozofskoteoloki-izvori-antievropskog-i-antizapadnog-diskursa-u-SPC Filozofsko-teološki izvori antievropskog i antizapadnog diskursa u SPC]</ref> On pravi razliku između srednjevekovne zapadne teokratije i vizantijske teodulije, što poredi sa razlikom između „nametnutog gospodara i svojevoljnog sluge“ (Vladika Nikolaj, 1996: 35).

Velimirović smatra da se srpsko društvo temelji na načelima »hrišćanskog kolektivizma, solidarizma, domaćinstva, starešinstva i pravoslavnog morala i etike«. Za njega je osnovni problem [[Francuska revolucija]] koja je navodno poremetila »prirodni red« u društvu i unela haos [[individualizam|individualizma]], [[demokratijademokracija|demokratije]] i [[pluralizam|pluralizma]]. Tako po učenju Velimirovića demokratija »razara organsko, svetosavsko narodno biće« jer je narod »organska saborna celina«.<ref name="Ratni krst">[http://www.yurope.com/zines/republika/arhiva/2001/273/273_20.html Mirko Đorđević, Ratni krst srpske Crkve]</ref>

Velimirović se u formulisanju koncepta teodulije oslanja na idealizovanje [[srednjevekovnahistorija Srbijasrednjovjekovne Srbije|srpskog srednjevekovlja]]. On srednjevekovne srpske vladare opisuje kao uzorne sluge božje na koje su se podanici ugledali (Vladika Nikolaj, 1996: 35).

Na međunarodnom polju, Velimirović je zagovarao "teoduliju jednovernih naroda", odnosno Savez pravoslavnih naroda Balkana s naslonom na pravoslavnu Rusiju, čiji bi cilj bio služenje [[HristHristos|Hristu]]u. Verovao je da bi "Carstvo balkanskih naroda sa carstvom svete Rusije" predstavljalo ostvarenje [[hiljadugodišnje carstvo|hiljadugodišnjeg carstva]] mira na zemlji, o kojem je govorio [[apostol Ivan|sveti Jovan Evangelista]].<ref name="Teodul"/>

* [[Teokracija|Teokratija]]

* [[Cezaropapizam|Simfonija (teologija)]]