La Gitanilla – razlika između verzija

'''Cigančica''' ({{jez-es|La Gitanilla}}) je jedna od 12 Servantesovih [[novela]] iz zbirke [[UzorneNovelas noveleejemplares|Uzornih novela]], objavljenih [[1613]]. godine u izdanju Huana de la Kueste<ref name="Ljiljana">Lj. Pavlović-Samurović u: Lj. Pavlović-Samurović, D. Soldatić. Španska književnost, Nolit, Beograd, 1985. str. 298.</ref>.

Ova novela, napisana po uzoru na italijansku tradiciju novelijera ({{jez-it|novellieri }}) čiji je tvorac bio [[Giovanni Boccaccio|Đovani Bokačo]], a razradio [[Mateo Bandelo]], ujedno je i prva novela u zbirci. Cigančica je ujedno i najduža od svih novela u zbirci i obrađuje ljubavnu tematiku sa kostumbrističkim elementima.

Iako ova novela pripada grupi realističkih novela u okviru zbirke [[UzorneNovelas noveleejemplares|Uzornih novela]], sadrži elemente idealizacije. Presiosa je izuzetno lepa, poštena i pametna devojka, puna vrlina, razborita i bez ijedne mane. Servantes, iako je i Presiosu i Andresa stavio u sasvim određene društvene okvire, ne lišava ih potpuno slobode odlučivanja, već im daje priliku da se dobro upoznaju i da sami odluče da li je druga osoba idealan partner ili nije. S druge strane, veoma su upečatljive slike opisa ciganskog života i sveta. Servantes ga predstavlja kao poseban svet sa sopstvenim etičkim pravilima u kom žive ljudi koji iznad svega cene svoju slobodu.

Servantesova Cigančica bila je uzor za mnoge druge književne junakinje u španskoj, italijanskoj, nemačkoj, francuskoj i engleskoj književnosti. Jedna od najpoznatijih je Esmeralda iz [[ViktorVictor IgoHugo|Igoovog]] romana „[[Notre Dame de Paris|Bogorodičina crkva u Parizu]]“ ({{jez-fra|Notre-Dame de Paris}})<ref name="Ljiljana" />.