Jovan II Komnin – razlika između verzija

| datum_rođenja = [[13. 9.|13. septembar]] [[1087|1087.]]

| mesto_rođenja = [[Istanbul|Carigrad]]

| država_rođenja = [[Bizantsko carstvo/Latinična verzija|Vizantijsko carstvo]]

| datum_smrti = [[8. 4.|8. april]] [[1143|1143.]]

| država_smrti = [[Bizantsko carstvo/Latinična verzija|Vizantijsko carstvo]]

'''Jovan II Komnin''' ({{jez-grč|Ιωάννης Β΄ Κομνηνός}} rođ. [[13. septembar9.|13. septembra]] [[1087]]. - umro [[8. april4.|8. aprila]] [[1143]]. godine) bio je [[Vizantijaвизантијско царство|vizantijski]] car od [[1118]]. do [[1143]]. godine. Po rečima istoričara [[Nikita Honijat|Nikite Honijata]] Jovan II je bio najveći vladar iz dinastije [[Komnini|Komnina]].

Jovan je bio sin cara [[Aleksije I KomninKomnen|Aleksija I Komnina]] i njegove supruge Irine Duke. Rođen je [[13. septembar9.|13. septembra]] [[1087]]. godine, a otac ga je proglasio za savladara [[1092]]. godine. Ipak, Jovanova starija sestra [[Ana Komnina]] je pokušavala da uticajem na starog oca obezbedi presto svom nevoljnom mužu [[Cezar (titula)|cezaru]] [[Nićifor Vrijenije|Nićiforu Vrijeniji]]. Aleksije je na samrti ipak Jovanu prepustio carski pečatni prsten i time mu je direktno obezbedio presto. Naredne, [[1119]]. novi car je razotkrio zaveru i nakon toga je naterao majku i sestru da se povuku u [[manastir]] gde se uostalom Ana Komnina (umrla [[1153]]. god.) posvetila svom istoriografskom radu na ''Aleksijadi''.

Slično ranijim vizantijskim vladarima i Jovan je morao da vodi istovremenu borbu na dva fronta, na istoku i zapadu. Na zapadu vizantijsko Podunavlje ugrožavali su polunomadski [[Pečenezi]], sve dok car nije odneo presudnu pobedu kod Beroje (danas [[Stara Zagora]] u [[Bugarska|Bugarskoj]]) [[1122]]. godine. Drugi problem po vizantijske interese na [[Balkan|Balkanu]] predstavljala je sve moćnija [[Ugarska]]. Sam Jovan II bio je od [[1104]]. oženjen ugarskom princezom Piroškom-Irinom, ćerkom [[Ladislav I Sveti|Ladislava I]] ([[1077]] — [[1095]]). Kada je slepi Almoš, [[stric]] [[Stefan II (ugarski kralj)|Stefana II]] ([[1116]] — [[1131]]) prebegao na carsku teritoriju, Komnin je odbio da ga izruči. Stefan II je [[1127]]. odgovorio razaranjem vizantijskog [[Beograd|Beograda]], dok je njegov saveznik, raški [[veliki župan]] [[Uroš I Vukanović|Uroš I]] [[1129]]. spalio vizantijsku ispostavu [[Stari Ras|Ras]]. Jovan II Komnin je ubrzo porazio [[Srbi|Srbe]] i naterao Uroša I da se vrati izvršavanju vazalnih obaveza prema carstvu. Mir sa Ugarskom sklopljen je [[1129]]. po uslovima povoljnim za Vizantiju, mada veze ugarskih [[Arpadovići|Arpada]] i raških [[Vukanovići|Vukanovića]] nisu prekinute. Kao i poraženi Pečenezi, i srpski zarobljenici su upotrebljeni kao vojni kolonosti naseljeni ovoga puta u okolini maloazijskog grada [[Nikomedija|Nikomedije]].

Već [[1121]]. Jovan je obnovio vizantijsku vlast nad jugozapadnom [[Mala Azija|Malom Azijom]]. Posle balkanskih pohoda, car se u periodu od [[1130]]. do [[1135]]. posvetio pohodima protiv [[Melitinski emirat|Melitinskog emirata]] na gornjem [[Eufrat|Eufratu]]. Pohodi nisu doneli značajnija proširenja, ali su onemogućila dalja napredovanja [[Turci Seldžuci|Turaka Seldžuka]]. Novi uspeh na istoku Jovan je ostvario [[1137]]. pokoravanjem Jermenske kneževine u [[Kilikija|Kilikiji]]. [[Jermeni|Jermenski]] knez [[Lav I (knez Kilikije)|Lav I]] i njegovi sinovi su [[1138]]. dovedeni u [[Istanbul|Carigrad]] kao zarobljenici i morali su da priznaju vizantijski suverenitet. Nakon toga, [[1137]]. godine knez latinske [[Kneževina Antiohija|Antiohijske kneževine]], [[Rajmund od Poatjea]], je prihvatio vrhovnu vlast vizantijskog cara. Jovan je [[1138]]. trijumfalno posetio [[Antiohija|Antiohiju]] i sa Rajmundom i [[Grofovija Edesa|edeskim grofom]] [[Žoselin II od Edese|Žoselinom II]] je krenuo u pohod protiv [[Sirija|sirijskih]] muslimana. Osvajanje novih gradova od [[Islam|muslimana]] bilo je važno za Jovana kome je u tom slučaju sledila direktna kontrola nad gradom Antiohijom. Međutim, pohod se pokazao neuspešnim i Rajmund je [[1142]]. odbacio preuzete obaveze prema caru.

Jovan II je u to vreme bio zauzet diplomatskim akcijama na zapadu tražeći saveznike protiv nasrtljivog [[Normani|normanskog]] kralja [[Sicilija|Sicilije]] [[RuđerRoger II Sicilijanskiod Sicilije|Ruđera II]]. Car je u savezu okupio trgovačku republiku [[PizaPisa|Pizu]], a zatim i cara [[Sveto rimskoRimsko carstvoCarstvo|Svetog rimskog carstva]] [[Lotar III, car Svetog rimskog carstvaSaksonac|Lotara III]] ([[1133]] — [[1137]]), a potom i njegovog naslednika, kralja [[Konrad III|Konrada III]] ([[1137]] — [[1152]]). U proleće [[1143]]. Jovan je u planinama Taura planirao novi pohod u Siriju koji je ovoga puta trebao da se završi ulaskom u [[Jeruzalem|Jerusalim]]. Car je ipak 8. aprila [[1143]]. u lovu greškom ubijen otrovnom strelom. Pošto su mu sinovi Aleksije i Andronik pomrli od epidemije [[1142]], Jovan je na samrti presto ostavio četvrtom, najmlađem sinu [[Manojlo I Komnin|Manojlu I Komninu]].

pre=[[Aleksije I Komnen|Aleksije I Komnin]]|

spisak=[[Popis bizantskih careva|Vizantijski carevi]]