'''Gradska prava''' ili '''gradske povlastice''' je izraz koji se koristi za specifičan status pojedinih naselja i/li njihovih stanovnika u kontekstu [[feudalizam|feudalnog]] sistema [[srednji vijek|srednjovjekovne]] [[Evropa|Evrope]].
Pod time se podrazumijevaju određena prava i [[povlasticaprivilegija|povlastice]] koja su uživala pojedina naselja. To se prvenstveno odnosi na dozvolu za obavljanje [[trgovina|trgovačkih]] aktivnosti, [[skladište]]nje dobara kao i osnivanje [[cehov]]a, te na oslobađanje od određenih obaveza prema feudalnom gospodaru ili [[monarh]]u koje su obično imali [[seljak|seljaci]] ili [[kmetkmetstvo|kmetovi]]ovi. Ukoliko bi te povlastice i prava postale permanentne, odnosno postale potvrđene poveljom od strane vladara, naselje se službeno počelo smatrati [[grad]]om. S vremenom se razvile različite razine razine gradskih povlastica, koje su s vremenom dobile i [[politika|politička]] obilježja, što se odnosilo na [[autonomija|autonomiju]], pravo na izbor vlastitih funkcionara kao i slanje predstavnika na državne skupštine.
