Dželaludin Rumi – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
m Bot: popravljanje preusmjeravanja |
||
Red 7:
| širina_slike =
| ime = Mevlana Dželaludin Rumi
| rođenje = [[1207]], [[Balh]], [[Veliki Horasan]], [[Perzijska Monarhija|Perzijsko carstvo]]
| smrt = [[1273]], [[Konja]], [[Rumski sultanat]], [[Seldžučko carstvo]]
| škola = [[Sufizam|Tasavuf]]
| interesovanja = [[teologija]], [[filozofija]], [[poezija]], [[muzika]]
| centralne_ideje =
Red 16:
| potpis =
}}
'''Mevlana Dželaludin Rumi''' ([[perzijski jezik|perz.]]: مولانا جلال الدین محمد رومی) je bio [[
Ime Rumi dobio je zbog toga što je život proveo u Rumu ([[Rumski sultanat]]), današnja srednja [[Mala Azija|Anadolija]], a Mevlana na farsiju znači "naš vodič" ili "naš gospodar".
== Život ==
Rođen je 30. septembar, [[1207]]. godine u gradu [[Balh]]u, oblast [[Baktrija]], tada u sastavu [[
Nakon nekoliko godina putovanja kroz razne oblasti Istoka, porodica se najzad nastanjuje u gradu [[Konja]], gde je Bahaedin [[1227]]. godine uspeo da dobije položaj profesora teologije. Konja se nalazila u istočnoj Anadoliji, u oblasti koja se nazivala Rum (prema Rimskom, tj. Istočnom rimskom carstvu — Vizantiji), po čemu je budući pesnik dobio svoj nadimak Rumi.
Nakon smrti oca [[1231]]. godine, Dželaludin putuje u [[Sirija|Siriju]] i provodi sedam godina u [[Damask]]u i [[Halep]]u, nakon čega se vraća u Konju, gde nasleđuje očevo mesto i predaje teološke nauke. Rumi nije bio ni najmanje verski isključiv - imao je puno prijatelja hrišćana, posećivao je hrišćanska svetilišta, a u njegovim delima ima i metafora koje vode poreklo iz [[Evanđelje|Jevanđelja]] i hrišćanskog predanja<ref name="Dželaludin Rumi"/>.
{{citat2|Tražiti put do ljubavi razumom, isto je što i tražiti svjetiljkom sunce.}}
Red 32:
[[1244]]. godine Rumi je doživeo susret sa lutajućim dervišem Šemsedinom Tebrizijem, koji je izmenio dalji tok njegovog života.<ref name="Enciklopedija živih religija"/> Šemsedin je prešao u Rumijevu kuću, a Džalaludin se od naučnika i pravnika preobražava u mistika i pesnika, koji je većinu svojih dela iz tog vremena pisao pod pseudonimom Šemsedin.<ref name="Enciklopedija živih religija"/> Nakon nekog vremena, Šemsedin je nestao iz Rumijevog života isto onako misteriozno kao što je i došao. Međutim, Rumi nastavlja da piše inspirisan "božanskim" ljudima. Pod utiskom ličnosti Salahudina Zarkuba, jednostavnog, nepismenog čoveka čiste duše, piše oko 70 gazala.<ref name="Dželaludin Rumi"/> Nakon Salahudinove smrti, njegov učenik Husamedin Čelebi, takođe slavni sufija, mu služi kao inspiracija da napiše svoju najpoznatiju poemu [[Masnevija|Masneviju]], koja spada u najviše uzlete ljudske misli<ref name="Dželaludin Rumi"/>.
Rumi umire u Konji (današnja [[Turska]]) 17. decembra 1273. godine. Njegovoj sahrani je prisustvovalo na hiljade stanovnika grada, bilo da su [[muslimani]], [[хришћанин|hrišćani]] ili [[jevreji]]. On sam je ostavio amanet da mu na sahrani svira muzika.<ref name="Dželaludin Rumi"/> Ta noć ostaje poznata kao Noć venčanja (''Šabe Arus''), i od tada svake godine dolazi reka njegovih poštovalaca iz celoga sveta na njegovo turbe.
== Dela ==
| |||