Ataulf – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m Bot: popravljanje preusmjeravanja |
|||
Red 1:
[[Datoteka:Ataúlfo 01.jpg|thumb|150px|Ataulf. Skulptura u Madridu na trgu Plaza del Orijente ispred Kraljevskog dvora]]
'''Ataulf''' ({{jez-got|Athal Wolf}}; što znači „plemeniti vuk“), bio je vizigotski kralj između [[410]]. i [[415]]. godine. Sin [[
Postavši vizigotski kralj, prvo što je uradio Ataulf bilo je da zaustavi gotsku ekspanziju u Italiji koju je započeo Alarik.
U međuvremenu, uzurpator [[Konstantin III (uzurpator)|Konstantin III]] je odvojio [[Galija|Galiju]] od Rimskog carstva. [[Konstancije III|Flavije Konstancije]], [[Honorije]]v [[magister Militum|magister militum]] zajedno sa [[Ulfila (vojskovođa)|Ulfilinim]] Gotima, ugušio je pobunu opsadom [[
Godine [[412]]. Ataulf sa Vizigotima je napustio Italiju i preselio se u Galiju. Sa sobom je vodio Galu Placidiju, Honorijevu polusestru, koju je [[
U [[Galija|Galiji]], Ataulf je otpočeo pregovore sa novim uzurpatorom, [[Jovin]]om. Ali kad je Jovin dao prednost [[Sar (vojskovođa)|Saru]], Ataulfovom krvnom neprijatelju među gotskim plemstvom, Ataulf je prekinuo pregovore i ubio Sara. Jovin je onda imenovao svog brata [[Sebastijan]]a za avgusta. Ovo je još više uvredilo Ataulfa, tako da je sklopio savez sa [[Honorije]]m i pošao protiv Jovina. Kada je Jovin bio pobeđen u bici, pobegao je glavom bez obzira, a Sebastijan je zarobljen i predat Honorijevom pretorijanskom prefektu [[Postum Dardanije|Postumu Dardaniju]] na pogubljenje. Nakon toga, Ataulf je uhvatio Jovina u [[Valens (grad)|Valensu]] [[413]]. i poslago ga u [[Narbon]] gde ga je Dardanije pogubio.
Red 13:
Nakon ovoga, odnosi između Ataulfa i Honorija su se bili dovoljno poboljšali da bi Ataulf mogao da ih utvrdi ženidbom sa Galom Placidijom u Narbonu početkom 414. godine. Venčanje je održano prema rimskim običajima.
Vizigotsko kraljevstvo nije bilo potpuno utvrđeno dok Ataulf nije osvojio [[Narbon]] i [[Toulouse|Tuluz]] [[413]]. godine. Međutim, iako je Ataulf bio arijanski hrišćanin, njegovi odnosi sa Rimom i rimskom kulturom su bili veoma bliski. Prema Ataulfovom savremeniku, Orosiju, hrišćanskom teologu i istoričaru i učeniku [[
Honorijev [[magister Militum|magister militum]], [[Konstancije III|Flavije Konstancije]] je međutim pokvario odnose između Ataulfa i Honorija i uspeo je da izdejstvuje blokadu mediteranskih galskih luka. Kao odgovor, Ataulf je proglasio [[Prisk Atal|Priska Atala]] za avgusta u [[
Gala Placidija je putovala zajedno sa Ataulfom. Njihov sin, Teodosije, umro je kao beba i bio je sahranjen u Hispaniji čime je nestala mogućnost nastavka rimsko-vizigotske loze.
U Hispaniji, Ataulf je nepromišljeno primio u službu bivše Sarove pristalice, koji su tajno želeli da se osvete za smrt njihovog vođe. Ataulfa su ubili u kraljevskoj palati u [[
[[Sigerih|Sigerik]], [[Sar (vojskovođa)|Sarov]] brat, odmah je postao kralj. Međutim, vladao je samo sedam dana, jer je bio odmah ubijen. Nasledio ga je [[Valija]], koji je Galu Placidiju vratio u Ravenu 417. godine, gde se ona pod prisilom svog polubrata Honorija udala za Konstancija.
== Izvori ==
Glavni izvori o Ataulfovom životu su [[Orozije|Pavle Orosije]], hronike galskog biskupa [[Hidacije|Hidacija]] i [[Prosper Akvitanski|Prospera Akvitanskog]], učenika sv. Avgustina.
{{niz|
| |||