Godinama je stanovništvostanovnlištvo Jasriba, koje su činila dva paganska i više [[Jevreji|jevrejskih]] plemena, bilo razdirano nepomirljivim međusobnim razmiricama. Od [[620]]. godine više stanovnika je prihvatilo Muhamedovu poruku, dok ga najzad velika grupa ljudi iz tog grada nije pozvala da dođe u Jasrib i presuđuje u njihovim razmiricama i da ''de fakto'' upravlja gradom. Muhamed je povremeno slao svoje ugrožene pristalice iz Meke u sigurnost tog grada i konačno je i sam pošao za njima, te se 622. nastanio u Jasribu. Prorokovo preseljenje u Medinu početak je novog poglavlja u njegovom i životima njegovih sljedbenika. Oni nisu više bili mala, ugnjetavana religijska grupacija, kao u Meki. Sada su predstavljali samostalnu vjersko-političku zajednicu vjernika koja je imala vlast u oazi Medina. Zato se Muhamedovo preseljenje u Medinu smatra početkom dugog postojanja islama kao političke sile, što je simbolički izraženo izborom te godine za prvu godinu islamskog doba.
