Ustanak u Crnoj Gori 1941. – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
|||
Red 47:
Privremena Vrhovna komana je, ubrzo po formiranju, izdala uputstvo narodu i komandama o izboru predstavnika narodne vlasti i političkih organa u vojnim jedinicama. Narodnooslobodilački odbori za kolašinski i andrijevički srez su imenovani [[21. jul]]a; a istog dana je u Beranama, na Prvoj sreskoj narodnoj skupštini, uz prisustvo 217 delegata, izabran NO odbor za beranski srez. U Bijelom Polju, je 21. jula, održan zbor ustanika i naroda, kojem je prisustvovalo oko 5.000 ljudi. Na zboru je govorio sekretar Oblasnog komiteta KPJ za Sandžak [[Rifat Burdžević Tršo]], koji je objašnjavao ciljeve [[NOP]]-a i pozvao narod na dalje učešće u borbama. Tada je formiran i NO odbor za bijelopoljski srez.
Ustaničke borbe su daleko prevazišle očekivanja i planove [[KPJ]], koja je nastojala da učvrsti i stabilizuje organizaciju, obezbedi komandu i poštovanje naređenja, i učvrsti uticaj u narodu. [[Milovan Đilas]] piše da je narod „preplavio naše vodstvo" i „premašio predviđanje" komunista.<ref>Milovan Đilas, Revolucionarni rat, Beograd, 1990, 54.</ref>
Nacionalističke snage u ustanku nisu bile voljne da se pokoravaju komunistima i njihovim direktivama.<ref name="Petranović"/> U toku julskog ustanka - prema izveštaju Vladimira Kontića [[Draža Mihailović|Mihailoviću]] od 18. februara 1943 - u Crnoj Gori je postojala tek „jedna mala grupa oficira", antikomunistički orijentisana, koja je počela sa radom „na nacionalnoj organizaciji i podizanju naroda na oružani sukob protiv komunista".<ref>A VII , Ča, K-133, Reg. br. 4/6.</ref>
| |||