Ustanak u Crnoj Gori 1941. – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 77:
{{citat|U Crnoj Gori partizani su doveli u pitanje politiku pomirenja čak u jesen 1941. Komunističke okrutnosti tamo bile su preterane. Likvidirano je 216 četnika, dok ih je 40 poginulo od italijanskog bombardovanja.<ref>[http://www.znaci.net/00001/5_3.htm William Deakin, BOJOVNA PLANINA]</ref>}}
Likvidacije su vršene ne samo po osnovi izdaje [[NOB|narodnooslobodilačke borbe]], već i prostog sumnjičenja da je neko "klasni neprijatelj", neprijatelj proleterske revolucije. Umesto ukazivanja na njihovu konkretnu djelatnost i izvođenje pred javni sud, oni su likvidirani ponekad i bez prethodne odluke partije "na način sličan običnom ubistvu: iz zasjede, kroz prozor u kući, pa čak i u borbenom lancu"
Grubi obračuni i egzekucije nad stvarnim i izmišljenim protivnicima izazvali su sasvim suprotan efekat od očekivanog, odvajajući od narodnooslobodilačkog pokreta i njegove dotadašnje pristalice. „Crveni teror" izaziva duboke podele, izolaciju pokreta i sužavanje njegove društvene osnove. U sredini gde plemensko-bratstvena osećanja imaju duboke korene, likvidacije pripadnika pojedinih bratstava - naročito za nedokazana dela kolaboracije ili neprijateljske manifestacije - okreću kompaktne grupe protiv narodnooslobodilačkog pokreta. O tim streljanjima [[Milovan Đilas]] 27. marta 1942. godine piše drugovima:
Red 86:
„Levičarenje" se izražavalo i u napadima na monarhiju, izbegličku vladu, Englesku, crkve i popove. Leva skretanja su izražavana kroz pesmu: „''Partizani, spremite mitraljeze da čekamo kralja i Engleze''", ili „''Kralju Petre, peta si kolona, čekamo te puškom iz Londona''".<ref name="Petranović"/>
Ova "lijeva skretanja" komunista uveliko će iskoristiti okupator i četničke snage u Crnoj Gori. U četničkom rečniku partizani su postali „jamari" i „ubice", koje su se zaverile da unište sve pošteno, rodoljubivo i srpsko u Crnoj Gori.<ref name="Petranović"/>
== Izvori ==
| |||