|
| ženski_pol =
}}
'''Milan Budimir''' ([[Mrkonjić Grad]], [[2. novembar]] [[1891]] — [[19. oktobar]] [[Beograd]], [[1975]]) jedan od najznačajnijih [[srbi|srpskih]] [[Kategorija:Klasični filolozi|klasičnih filologa]]klasičnih filologa, redovni profesor [[Univerzitet u Beogradu|Univerziteta u Beogradu]], šefupravnik Katedre za klasičnu filologiju.
==Biografija==
Rođen je [[1891]]. godine u [[VarcarVarčar Vakuf]]u (današnjem [[Mrkonjić Grad]]u). ŠkolovaoU serodnome mestu učio je osnovnu školu, klasičnu gimnaziju u [[Sarajevo|Sarajevu]],. aStudij studiraoklasične jefilologije klasičnui filologijuporedbene nalingvistike Univerzitetusvršio je u [[Beč]]u gde je i doktorirao [[1920]]. godine sas tezom „O olujnim demonima kod indoevropskih naroda“. IsteNaredne godine, izabran je najpre za asistenta, a ubrzo potom i za docenta na Katedri za klasičnu filologiju [[Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu|Filozofskog fakulteta u Beogradu]]. Za vanrednog profesora je izabran [[1928]]., a za redovnog [[1938]]. godine i kaoKao profesor i šefupravnik Katedre za klasičnu filologiju radio jesve sado odlaska u penziju [[1962]]., s prekidom za vreme nemačke okupacije zemlje tokom [[Drugi svetski rat|Drugog svetskog rata]], svekada doje penzionisanjai [[1962]].nasilno godinepenzionisan 1941.
Kao student, bio je politički angažovan u nacionalnim krugovima srpskih omladinaca u Austro–Ugarskoj i član [[Mlada Bosna|Mlade Bosne]]. U to vreme objavljivao je i članke u [[zagreb]]ačkom ''Srbobranu'' i beogradskom ''Odjeku'', uređivao je ''Slovenski jug'' i ''Novo djelo''. Milan Budimir je bio ratni invalid, odnosnojer je od [[1922]]. godine je bio potpuno slep. Biblioteka Saveza slepih Srbije nosi njegovo ime.
Kao istraživač visokog ranga izabran je [[1948]]. godine za dopisnog, a [[1955]]. za redovnog člana [[Srpska akademija nauka i umetnosti|Srpske akademije nauka i umetnosti]].
BavioU naci radi od 1913. Bavi se istraživanjima u oblasti klasične filologije u svim njenim granama: istoriji klasičnih jezika, posebno [[Grčki jezik|grčkog]], istoriji [[Grčka književnost|grčke]] i [[Rimska književnost|rimske književnosti]]. Takođe, bavio se istraživanjima [[starobalkanski jezici|starobalkanskih]] i [[slovenski jezici|slovenskih jezika]], [[istorija religije|istorije religije]], antičkog nasleđa u [[Srbi|Srba]], posebno u [[jezik]]u, [[književnost]]i i [[folklor]]u, kao i istraživanjima u oblasti opšte [[lingvistika|lingvistike]].
SaS [[Petar Skoko|Petrom Skokom]] pokrenuo je i uređivao između dva rata balkanski časopis ''Revue internationale des études balkaniques'' (ugašen 1941), a s najuglednijim jugoslovenskim klasičnim filolozima bio je osnivač i kourednik nekadašnjeg glavnog glasila jugoslovenskih klasičnih filologa -– ''Žive[[Živa antikeantika]]'', čiji je izdavač Institut za klasične studije Filozofskog fakulteta [[Univerzitet u Skoplju|Univerziteta u Skoplju]].
===Naučna istraživanja Praindoevropljana===
| 