Sa završetkom izgradnje Simeon se preselio u Hilandar sa priličnim brojem kaluđera. Hilandaru je dodeljeno i nekoliko sela u okolini [[Prizren|Prizrena]] kao [[metoh]]. U međuvremenu, Sava je ponovo od [[Aleksije III Anđeo|vizantijskog cara]] izdejstvovao novu povelju, u kojoj car u potpunosti izjednačava Hilandar sa ostalim manastirima na [[Sveta gora|Svetoj gori]], i daje manastiru jedan metoh, davno razrušeni [[manastir Zig]] (''Ivanicu'', u unutrašnjosti poluostrva Halkidiki). <ref> Mojsilović Igor, MANASTIR HILANDAR, http://www.srpskidespot.org.rs/Tekstovi/Hilandar.htm </ref>
[[Datoteka:Hilandarski tipik.jpg|250p|mini|desno|Karejski tipik iz 1199. godine sa potpisom i pečatom Sv. Save, najstariji dokument u Hilandaru]]Monah Simeon je nakon osam meseci boravka u Hilandaru, umro 13. februara [[1200]]. godine<ref> Mojsilović Igor, MANASTIR HILANDAR, http://www.srpskidespot.org.rs/Tekstovi/Hilandar.htm </ref>, a njegovi zemni ostaci su bili jedno vreme sahranjeni u crkvi Vavedenja Bogorodice koja više ne postoji. <ref> Kovačević Mirko, Sveta srpska carska lavra Hilandar na Svetoj gori Atonskoj, Zadužbina Svetog manastira Hilandara, Beograd; septembar 2008. ISBN 978-86-7768-031-2</ref> Prema predanju iz groba svetog Simeona potiče „čudesna loza“ koja uvek daje plod. <ref> Mojsilović Igor, MANASTIR HILANDAR, http://www.srpskidespot.org.rs/Tekstovi/Hilandar.htm </ref> Nakon očeve smrti Sava se [[1199]]. godine preselio u [[Kareja|Kareju]], gde je podigao isposnicu. Tamo je najpre napisao ''„Karejski tipik“'' [[1199]]. godine i to je danas najstariji dokument koji se čuva u riznici Hilandara. Sava je [[1200]]. godine napisao ''„Hilandarski Tipik“'' kojim su određene norme kaluđerskog života u manastiru, kao i organizacija manastirske uprave. Tipik je napisan po ugledu na prolog tipika konstantinopoljskog manastira Bogorodice Blagodateljice. <ref> Mojsilović Igor, MANASTIR HILANDAR, http://www.srpskidespot.org.rs/Tekstovi/Hilandar.htm </ref>
