Andrija Hebrang (stariji) – razlika između verzija

'''Andrija Hebrang''' ([[1899]]—[[1949]]) je bio hrvatski i jugoslavenski političar, član [[Centralni komitet Saveza komunista Jugoslavije|CK KPJ]] i ministar u vladi [[Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija|FNRJ]].

Rođen je [[21. 9.|21. septembra]] [[1899]]. godine u selu Baćevac, kod [[Virovitica|Virovitice]]. Član [[Komunistička partija Jugoslavije|KPJ]] je od osnivanja [[1919]]. godine. Godine [[1921]]. tokom služenja vojske u [[Niš]]u, osuđen je na šest mjeseci zatvora, zbog nepoštovanja pretpostavljenih u vojsci.

Godine [[1923]]. se vratio u [[Zagreb]], ali je tamo vrlo brzo stavljen pod prismotru policije, zbog sudjelovanja u demonstracijama i aktivnosti u sindikalnim pokretima. Tih godina, u [[Zagreb]]u, upoznaje [[Josip Broz Tito|Josipa Broza Tita]]. Godine [[1928]]. upućen je u [[Berlin]], na savjetovanje jugoslavenskih komunista, ali je na tom putu uhapšen. Osuđen je na tri mjeseca, ali je posle žalbenog postupka pušten. Nedugo posle toga ponovno je uhapšen i zatvoren zbog ilegalnih aktivnosti. U zatvoru je dočekao uvođenje [[Šestojanuarska diktatura|šestojanuarske diktature]], kada je sa svojim suradnicima predat sudu u [[Beograd]]u. Na suđenju se Hebrang izjasnio kao [[Komunizam|komunista]] iz uvjerenja, a ne kao član [[KPJKomunistička partija Jugoslavije|Partije]]. Zbog komunističke delatnosti osuđen je na 12 godina zatvora. Najpre je bio u zatvoru u [[Lepoglava|Lepoglavi]], a potom u [[Sremska Mitrovica|Sremskoj Mitrovici]], gde je od strane drugova iz [[KPJKomunistička partija Jugoslavije|Partije]] proglašen [[trockizam|trockistom]].

Početkom [[1941]]. godine izlazi iz zatvora i vraća se u [[Zagreb]], gde u septembru postaje član [[Glavni štab NOV i PO Hrvatske|Operativnog rukovodstva za Hrvatsku]]. Krajem februara [[1942]]. godine hapsi ga [[Ustaše|ustaška]] policija. Prilikom hapšenja je pružio otpor i bio ranjen u glavu (prema nekim izvorima pokušao je samoubistvo). Posle liječenja poslat je u zatvor na Trgu Kulina bana, a potom u [[Logor Stara Gradiška|logor Stara Gradiška]]. Nedugo posle prelaska u [[Logor Stara Gradiška|Staru Gradišku]] razmkenjen je, zajedno sa još 29 partizana, za dvojicu [[Ustaše|ustaških]] prvaka koje su [[NOVJnarodnooslobodilačka vojska Jugoslavije|partizani]] zarobili.

U vladi [[Josip Broz Tito|Tito]]-[[Ivan Šubašić|Šubašić]] imenovan je za ministra industrije, ali je posle godinu dana smenjen i isključen iz [[Centralni komitet|CK]] [[Komunistička partija Jugoslavije|KPJ]], zbog sukoba oko koncepcije državnog razvoja [[Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija|FNRJ]]. Aprila [[1948]]. godine je stavljen u kućni pritvor, u svojoj kući u [[Beograd]]u, a [[7. maj5.|7. maja]]a je uhapšen i izveden na saslušanje pred [[KPJkomunistička partija Jugoslavije|partijsku]] komisiju. Saslušanje pred [[KPJKomunistička partija Jugoslavije|Partijskom]] komisijom se odvijalo u jednoj kući u [[Sremska Kamenica|Sremskoj Kamenici]]. Pored Hebranga tu se nalazio i [[Sreten Žujović|Sreten Žujović Crni]], član [[Centralni komitet Saveza komunista Jugoslavije|CK KPJ]]. Kuća je bila dobro čuvana, pred nju su postavljeni stražari i protiv-avionsko oružje, jer su tih dana [[Beograd]]om kružile glasine da [[SSSRsovjetski Savez|sovjetski]] agenti nameravaju oteti optužene.

[[KPJKomunistička partija Jugoslavije|Partijska]] komisija je tvrdila da poseduje saznanja o Hebrangovoj saradnji sa [[Ustaše|ustašama]] i to kroz navodno potkazivanje zagrebačkih komunista, tokom okupacije, kao i da je bio [[SSSRsovjetski Savez|sovjetski špijun]], zbog podrške rezolucije [[Informbiro]]a i odavanja tajni [[SSSRSovjetski Savez|Sovjetima]]. Povodom njegovog hapšenja [[SSSRsovjetski Savez|sovjetski]] amabasador je protestvovao i tražio da njihovi predstavnici budu prisutni prilikom ispitivanja, ali su zahtjevi odbijeni.

Hebrang nije priznao krivicu, niti se odrekao [[Informbiro]]a. Službeno je sapćeno da je [[11. jun6.|11. juna]]a [[1949]]. godine izvršio samoubistvo, vješanjem o radijator, u beogradskom zatvoru [[Glavnjača]]. Službena istraga nikada nije završena, a optužnica protiv njega nikada nije podignuta, niti mu je suđeno.

Odlukom [[Hrvatski Saborsabor|Sabora Republike Hrvatske]] [[1992]]. godine je politički rehabilitiran i proglašen žrtvom „komunističkog režima“.