Njemački jezik – razlika između verzija

 

Sa Geteom i Šilerom u 18. veku na vrhuncu je bila standardizacija nemačkog jezika. Sa više od 120 miliona govornika u 38 zemalja sveta, nije začuđujuće da se razlikuje upotreba nemačkog jezika. Kao i engleski, i nemački jezik je pluricentričan i sa tri glavna centra u kojima se koristi: Austriji, Nemačkoj i

 

== Istorija ==

 

Tokom sedamdesetih godina XIX veka, nemački jezik je potisnuo latinski na svim glavnim evropskim i američkim univerzitetima tog doba.

 

== Klasifikacija i srodni jezici ==

Nemački je član zapadno-germanske grane germanskih jezika, koji je član indo-evropske porodice jezika.

 

=== Susedni jezici ===

Nemački jezik, zajedno sa danskim kao svojim najbližim rođakom, formira čvrst i dobro definisan jezički region, koji je od drugih jezika odvojen jezičkim granicama. Njegovi susedi su: na severu frizijski i danski jezik; na istoku poljski jezik, lužičko-srpski jezik, češki jezik, slovački jezik i mađarski jezik; na jugu slovenački jezik, italijanski jezik, friulski jezik, ladinski jezik i retoromanski jezik; na zapadu francuski jezik. Sem frizijskog, nijedan od ovih jezika nije iz zapadnogermanske grupe, tako da se jasno razlikuju od nemačkog i holandskog. Iako je frizijski u bliskoj vezi sa nemačkim i holandskim, oni nisu međusobno razumljivi.

 

 

=== Zvanični status ===

Standardni nemački je zvanični jezik u Nemačkoj, Lihtenštajnu i Austriji; jedan je od zvaničnih jezika Švajcarske (zajedno sa francuskim, italijanskim i retoromanskim jezikom) i Luksemburga (zajedno sa francuskim i luksemburškim jezikom). Koristi se kao lokalni zvanični jezik i regionima gde se govori nemački u Belgiji, Italiji, Danskoj i Poljskoj. Nemački je jedan od 20 zvaničnih jezika Evropske unije.

 

 

Nemački je drugi jezik po zastupljenosti na Internetu, više od 8% veb-sajtova je na nemačkom.

 

=== Dijalekti ===

Izraz "nemački" koristi se za dijalekte Nemačke, Austrije, dela Švajcarske i nekih susednih zemalja, kao i za govore kolonija i etničkih grupa koje su osnovali Nemci (npr. Nemački u SAD-u).

 

 

U SAD-u, druga generacija imigranata stvorila je nov varijetet koji je kobinacija nemačkog jezika sa gramatikom i pravopisnim pravilima engleskog. On uglavnom nije razumljiv ni za jedne, ni za druge. Govornici ga nazivaju "američki nemački" (nem. Amerikanischdeutsch).

 

 

U Švajcarskoj se, naprotiv, retko koriste mešavine standardnog nemačkog i dijalekta, i standardni nemački se skoro isključivo koristi kao pisani jezik. Ovakvo stanje naziva se diglosija. Standardnim nemačkim se retko govori, npr. sa govornikom koji ne razume švajcarske dijalekte, a očekuje se da se koristi u školi.

 

== Pisanje ==

Nemački jezik je pisan latiničnim alfabetom, pored standardnih 26 latiničnih znaka, nemački poseduje tri samoglasnika sa preglasima (umlautima): ä, ö i ü, kao i poseban znak za "ss" (ß), koji se koristi posle dugih samoglasnika i diftonga (koji se ne koristi u Švajcarskoj).

 

Glavni članak: [[Nemačka fonologija]] (izgovor, istorijske promen u govoru).

 

* George Oliver Curme, ''A Grammar of the German Language'' (1904, 1922) — the most complete and authoritative work in English

* [http://www.uni-wuerzburg.de/germanistik/spr/suf/baydat-udi/pdf/Grob%FCbersicht%20Dialekte.pdf Karta dijalaketa njemačkog jezika] (na njemačkom, PDF)

 

{{Službeni jezici EU}}

{{Commonscat|German language}}