Papa Benjamin I od Aleksandrije

Papa Benjamin I od Aleksandrije (590 – 3. januar 661) bio je trideset osmi po redu Papa Koptske pravoslavne crkve u Aleksandriji. Smatra se jednim od najvećih papa Koptske crkve, koji je svoje vjernike vodio kroz jedno od najdramatičnijih perioda u historiji. Papom je postao oko 620. za vrijeme velikog bizantsko-perzijskog rata kada se Egipat našao pod vlašću Sasanidske Perzije. Kada je rat oko 629. završio bizantskom pobjedom, povratak bizantske vlasti je označio početak progona Kopta koje je bizantski car i njegova Melkitska (halkedonska) crkva smatrala hereticima. Benjamin je prisiljen skrivati se u pustinji, a njegov brat Menas je bio mučen i pogubljen od aleksandrijskog patrijarha Kira kada ga je odbio odati. Benjaminovom skrivanju je kraj došao nakon izbijanja bizantsko-arapskih ratova, odnosno muslimanskog osvajanja Egipta.[1] Benjamin se sreo sa Amr ibn al Asom, arapskim vojskovođom i prvim guvernerom Egipta, pri čemu su obje ličnosti ostavile pozitivan dojam jedna na drugu. Benjaminu je omogućeno da se vrati Aleksandriju odakle je vodio brigu o svojoj pastvi i pomogao joj da se prilagodi islamskoj vlasti. Koptska crkva ga slavi kao sveca.

Napomene

uredi
  1. Atiya, Aziz S.. The Coptic Encyclopedia. New York:Macmillan Publishing Company, 1991. ISBN 0-02-897025-X.

Literatura

uredi
Prethodi:
Andronik
Koptski papa
622–661
Slijedi:
Agaton