OR1J2
(Preusmjereno sa stranice OR1J3)
| edit |
Olfaktorni receptor 1J2 je protein koji je kod ljudi kodiran OR1J2 genom.[1]
| Olfaktorni receptor, familija 1, potfamilija J, član 2 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||||
| Simboli | OR1J2; HG152; HSA5; OR1J3; OR1J5; OR9-19; OST044 | ||||||||||
| Vanjski ID | MGI: 3030186 HomoloGene: 105219 GeneCards: OR1J2 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
| Ortolozi | |||||||||||
| Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
| Entrez | 26740 | 258946 | |||||||||
| Ensembl | ENSG00000197233 | ENSMUSG00000049315 | |||||||||
| UniProt | Q8NGS2 | Q8VGK3 | |||||||||
| RefSeq (mRNA) | NM_054107.1 | NM_146944.1 | |||||||||
| RefSeq (protein) | NP_473448.1 | NP_667155.1 | |||||||||
| Lokacija (UCSC) | Chr 9: 125.27 - 125.27 Mb | Chr 2: 36.78 - 36.79 Mb | |||||||||
| PubMed pretraga | [1] | [2] | |||||||||
Olfaktorni receptori formiraju interakcije sa molekulima mirisa u nosu, čime se inicira neuronski respons koji izaziva percepciju mirisa. Oni su odgovorni za prepoznavanje i G proteinima posredovanu transdukciju mirisnih signala. Proteini olfaktornih receptora su članovi velike familije G protein spregnutih receptora (GPCR). Poput mnogih receptora za neurotransmitere i hormone, olfaktorni receptori imaju strukturu 7-transmembranskog domena. Oni su kodirani genima sa jednim eksonom. Geni olfaktornih receptora su najveća familija genoma. Nomenklatura gena i proteina olfaktornih receptora je nezavisna od drugih organizama.[1]
Reference
urediLiteratura
uredi- Parmentier M, Libert F, Schurmans S, et al. (1992). „Expression of members of the putative olfactory receptor gene family in mammalian germ cells.”. Nature 355 (6359): 453–5. DOI:10.1038/355453a0. PMID 1370859.
- Rouquier S, Blancher A, Giorgi D (2000). „The olfactory receptor gene repertoire in primates and mouse: evidence for reduction of the functional fraction in primates.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 97 (6): 2870–4. DOI:10.1073/pnas.040580197. PMC 16022. PMID 10706615.
- Fuchs T, Malecova B, Linhart C, et al. (2003). „DEFOG: a practical scheme for deciphering families of genes.”. Genomics 80 (3): 295–302. DOI:10.1006/geno.2002.6830. PMID 12213199.
- Gilad Y, Bustamante CD, Lancet D, Pääbo S (2003). „Natural selection on the olfactory receptor gene family in humans and chimpanzees.”. Am. J. Hum. Genet. 73 (3): 489–501. DOI:10.1086/378132. PMC 1180675. PMID 12908129.
- Ota T, Suzuki Y, Nishikawa T, et al. (2004). „Complete sequencing and characterization of 21,243 full-length human cDNAs.”. Nat. Genet. 36 (1): 40–5. DOI:10.1038/ng1285. PMID 14702039.
- Malnic B, Godfrey PA, Buck LB (2004). „The human olfactory receptor gene family.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (8): 2584–9. DOI:10.1073/pnas.0307882100. PMC 356993. PMID 14983052.