Heptarhija (engleski: The Heptarchy, od grčke riječi koja doslovno znači "sedmovlašće") je naziv za sedam anglosaksonskih država koje su postojale u južnoj, istočnoj i centralnoj Britaniji za vrijeme kasne antike i ranog srednjeg vijeka, a čijim je ujedinjenjem početkom 9. vijeka nastala Kraljevina Engleska. Pod državama Heptarhije se tradicionalno smatraju Northumbria, Mercia, Istočna Anglija, Essex, Kent, Sussex i Wessex.

Izraz je u upotrebi od 16. vijeka, ali ideja o sedam anglosaksonskih kraljevstava kao pretečama engleske države se pripusuje engleskom historičaru Henryju od Huntigtona koju je u 12. vijeku iznio na stranicama svoje knjige Historia Anglorum.[1]

Napomene

uredi
  1. Historia Anglorum: the history of ... - Google Books. Books.google.com.au. Pristupljeno 09. 04. 2010. 

Literatura

uredi

Izvori

uredi
  • Westermann Großer Atlas zur Weltgeschichte

Dodatna

uredi
  • Stenton, F. M. (1971) Anglo-Saxon England, 3rd edition. Oxford U. P.
  • Campbell, J. et al. (1991) The Anglo-Saxons. Harmondsworth: Penguin

Eksterni linkovi

uredi
Prethodi:
Post-rimska Britanija
Heptarhija
circa 550–927
Slijedi:
Kraljevina Engleska