Gaj Fabricije Luskin

'Gaj Fabricije Luskin (Gaius Fabricius Luscinus, "jednooki", ponekad navođen i kao Caius Fabricius Lucinus), sin Gaja, bio je starorimski vojskovođa, političar i diplomat s početka 3. vijeka pne. Bio je rodom iz Aletriuma, te bio prvi pripadnik roda Fabricija koji se doselio u stari Rim (Livije ix. 43).

Godine 284. pne. je poslan kao ambasador u Tarent, gdje je uspio očuvati mir s tim gradom. Godine 282. pne. je izabran za konzula te je svojom intervencijom spasio grad Turij od lokalnih Samnita, a što je poslije postalo povod za izbijanje Pirovog rata. Nakon što je Pir porazio Rimljane u kod Herakleje 280. pne. Fabricije je poslan kako bi s njim pokušao dogovoriti mir odnosno makar otkupiti i razmijeniti zarobljenke; prema Plutarhu (Pyrrhus 18) je Pir tada pokušao potkupiti Fabricija, ali je on to odbio, na što je Pir, impresioniran takvom čestitošću, odlučio zarobljenike pustiti bez otkupnine. Fabricije je godine 278. pne. ponovno izabran za konzula te je vodio uspješne pohode protiv pobunjenih Samnita, Lukanaca i Brutijaca. Iste je godine, iskoristivši Pirov odlazak iz Italije za Siciliju, nanio poraz tarentskoj vojsci.

Fabricije je poslije toga godine 275. pne. izabran za cenzora.

Priče o Fabricijevom poštenju je kasnije, zajedno s pričama o Kuriju Dentatu, često navodio Ciceron kao pozitivne primjere u svojim djelima.

Prethodi: Publius Cornelius Dolabella i Gnaeus Domitius Calvinus Maximus	Konzul Rimske Republike zajedno s Kvintom Emilijem Papom 282. pšne.	Slijedi: Lucius Aemilius Barbula i Quintus Marcius Philippus
Prethodi: Publius Sulpicius Saverrio i Publius Decius Mus	Konzul Rimske Republike zajedno s Kvintom Emilijem Papom 278. pne.	Slijedi: Publius Cornelius Rufinus i Gaius Iunius Bubulcus Brutus