Era građanskog rata u Norveškoj

Era građanskog rata (norveški: Borgerkrigstiden ili Borgarkrigstida u historiji Norveške označava period od 1130. do 1240. koga su karakterizirali stalni građanski ratovi, u pravilu uzrokovani borbom za norveško prijestolje. Početak tog perioda se veže uz smrt kralja Sigurda I 1130. čiji su nasljednici Magnus IV i Harald IV ispočetka dijelili vlast, da bi potom otpočeli međusobni sukob. Tokom sljedećih nekoliko decenija su se izmjenjivali kraljevi, ali i fluktuirali savezi između različitih učesnika u sukobima. Tek u drugoj polovici 12. vijeka su se profirirale dvije malo čvršće stranke - Birkebeineri i Bagleri - čije je mirenje 1217. dovelo do postepene političke stabilizacije. Neuspjeli ustanak vojvode Skulea Bårdssona 1240. se tradicionalno smatra završetkom ere građanskog rata u Norveškoj.

Popis kraljeva i pretendenata za vrijeme ere građanskog rata

uredi

Pretendenti koji su se proglasili kraljevima, ali se ne navode u službenom popisu kraljeva[1] su navedeni u kurzivu.

Literatura

uredi
Primarni izvori
Sekundarni izvori
  • Geoffrey Malcolm Gathorne-Hardy; (1956). A royal impostor: King Sverre of Norway. London: Oxford University Press. ASIN B0007IYKOM
  • Sverre Bagge; (1996). From Gang Leader to the Lord's Anointed: Kingship in Sverris Saga and Hakonar Saga Hakonarsonar. Univ Pr of Southern Denmark. ISBN 87-7838-108-8
  • Knut Helle; (1974). Norge blir en stat 1130-1319. Universitetsforlaget. ISBN 82-00-01323-5 (in Norwegian)