Latisana
Latisana (furlanski: Tisane, lokalni furlanski: Tisana)[3] je grad na rijeci Tagliamento u regiji Furlanija-Julijska krajina u Sjevernoj Italiji.
Latisana
Città di Latisana | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 45°47′N 13°07′E / 45.783°N 13.117°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Furlanija-Julijska krajina |
| Frazioni | Latisanotta, Gorgo, Pertegada, Latisana Marittima, Bevazzana[1] |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Daniele Galizio |
| Površina | |
| - Ukupna | 42.30 km² |
| Visina | 7 m |
| Stanovništvo (31. decembar 2009) | |
| - Grad | 13.719[2] |
| - Gustoća | 329,9 st/km² |
| Poštanski broj | 33053 |
| Pozivni broj | 0431 |
| Službene stranice www.comune.latisana | |
| Karta | |
  Latisana | |
Historija uredi
Latisana je vjerojatno za rimskih vremena bila samo odmorište na Via Annii koja je povezivala Concordiu Sagittariu i Akvileju.
Latisana je prvi put spomenuta u historijskim zapisima 1072. godine. Tokom 12. i 13. vijeka, za vrijeme vladavine goričkih grofova, postala je značajna riječna luka na rijeci Tagliamento za trgovinu, osobito solju. Luka u Latisani spomuta je prvi put u službenom dokumentu iz 27. oktobra 1226. godine. U tom dokumentu gorički grof Mainardo il Vecchio prepustio je prava i prihode od luke u Latisani patrijarhu Akvileje Bertoldu. Već od 12. vijeka imala je status autonomne komune, od 1420. postala je dio Mletačke Republike.
Trgovina solju zamrla je pred kraj postojanja Mletačke Republike, a 1797. postala je dio Austrijskog Carstva nakon potpisivanja Mira u Campo Formiju. Od 1814. bila je u sastavu habsburgške marionetske tvorevine Kraljevstvo Lombardija-Venecija. Nakon tog je 1866. ušla u novoosnovanu Kraljevinu Italiju. Tokom ratova vođenih u 20. vijeku Latisana je pretrpila velika oštećenja, naročito za savezničkog bombardiranja 19. maja 1944. kada je totalno porušen historijski dio grada. Grad je teško nastradao i za velikih poplava Tagliamenta 1965. i 1966. godine.
Znamenitosti uredi
Gradska katedrala (Duomo) kompletno je obnovljena je u 18. vijeku u neoklasicističkom stilu, na mjestu starije bazilike iz 1504 godine. U njoj je vrijedna oltarna slika Paola Veronesea Krštenje Isusovo (1567) i drveno raspelo (1566), rad kipara iz Faenze Andrea Fosca. U crkvi je vrijedan pažnje i prvi lijevi bočni oltar rad sa slikom Sveta obitelj sa svecima (1568) udineškog slikara Giovani Battista Grassija.
Izvori uredi
Vanjske veze uredi
- Portal Latisane Arhivirano 2011-02-01 na Wayback Machine-u