Alexander Selkirk
Alexander Selkirk ili Selcraig (Lower Largo, Fife, 1676. - negdje na moru, 12. decembar 1721.), bio je škotski mornar koji je poslužio Danielu Defou kao prototip za roman Robinson Crusoe 1719.[1]
| Alexander Selkirk | |
|---|---|
 Ilustracija Selkirkovog života | |
| Rođenje | 1676. Lower Largo, Fife |
| Smrt | 12. decembar 1721. more |
| Nacionalnost | Škot |
| Zanimanje | mornar |
| Poznat/a po | Robinson Crusoe |
Biografija uredi
Alexander je bio sin postolara, i isto kao Defoov junak pobjegao od oca na more 1695. Nakon služenja na raznim brodovima kao mornar - 1703. se pridružio bandi pacifičkih pirata i plovio s njima kao kormilar na galiji u njihovim podhvatima.[1] Nakon svađe sa kapetanom u septembru 1704. na vlastiti zahtjev je iskrcan i ostavljen na pustom otoku Mástierra (Otok Robinsona Crusoa) arhipelaga Juan Fernández 640 kilometara zapadno od čileanskog grada Valparaisa.[1]
Nakon pet godina usamljeničkog života - u februaru 1709. otkrila ga je posada britanskog broda kapetana Woodesa Rogersa i uzela na brod. Do Engleske su doplovili u oktobru 1711., slijedeće godine kapetan Woodes Rogers izdao je knjigu o svojoj plovidbi oko svijeta, u koju je uvrstio i Selkirkov usamljenički život na otoku. Ta priča uzbudila je brojne čitatelje onoga doba, ali ne i samog Selkirka koji se ponovno otisnuo na more, na kom je i umro kao vođe palube.
Selkirkove zgode na usamljenom otoku objavio je i esejist Richard Steele u novinama - The Englishman 3. decembra 1713. izgleda da su upravo one inspirirale Daniela Defoea za roman Robinson Crusoe. Priča je izgleda inspirirala i pjesnika Williama Cowpera za pjesmu - Lines on Solitude, koja počinje stihovima - Ja sam vladar svega što sam proživio.[1]
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Alexander Selkirk” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 02. 02. 2015.
