Zjerkalo
Ogledalo (rus. Зеркало) je sovjetski igrani film snimljen 1975. godine u režiji Andreja Tarkovskog, poznat kao jedno od najhvaljenijih ostvarenja njegove filmografije.
| Зеркало | |
|---|---|
.png) omot DVD-izdanja | |
| Režija | Andrej Tarkovski |
| Producent | Erik Vajsberg |
| Scenario |
|
| Naracija | |
| Uloge |
|
| Muzika | Eduard Artemjev |
| Fotografija | Georgij Rerberg |
| Montaža | Ljudmila Feiginova |
| Datum(i) premijere | 7. 3. 1975
|
| Trajanje | 106 min.[1] |
| Zemlja |  Sovjetski Savez |
| Jezik | ruski španski |
| Budžet | 622.000 SUR[2] |
Po žanru je drama sa snažnim autobiografskim elementima. Narator i nominalni protagonist (kome glas daje Inokentij Smoktunovski) je Aleksej, muškarac u 40-tim godinama koji se nalazi na samrtnoj postelji te se prisjeća različitih dijelova svog života, a koji se isprepliću s raznim traumatičnim epizodama iz historije od španskog građanskog rata 1930-ih do kinesko-sovjetskog graničnog sukoba 1969. godine. Radnja nema linearni tok, nego se prebacuje iz perioda u period, a u njima najvažniju ulogu igra lik Aleksejeve majke Natalije (čiji lik tumači Margarita Terehova, koja također tumači lik Aleksejeve supruge. U filmu također izuzetnu ulogu igra Bachova muzika, kao i kadriranje zimskih prizora inspirirano slikama Pietera Breughela Starijeg
Ogledalo je Tarkovski mislio snimati još po završetku Andreja Rubljova krajem 1960-ih, ali je u međuvremenu došao u nemilost sovjetskih vlasti, te je prije toga bio prisiljen snimiti Solaris. Sredstva za filmm su mu odobrena tek kada je na čelu Državnog komiteta za kinematografiju 1972. godine došao Filip Jermaš, jedan od partijskih činovnika koji se zalagao za labavljenje cenzure. Iako je film 1975. prikazan na svečanoj premijeri u Moskvi, kojoj su prisustvovali brojni uglednici, poslije nje gotovo uopće nije bio distribuiran u kino-dvoranama izvan Moskve. U inozemstvu je, međutim, oduševio kritičare te stekao reputaciju koja se održala do današnjih dana. Austrijski sineast Michael Haneke ga je proglasio svojim najdražim filmom, a 2012. godine je ušao u izbor najboljih filmova svih vremena u prestižnoj anketi časopisa Sight & Sound.
Uloge uredi
- Margarita Terehova ... mlada Marija/Natalija
- Filip Jankovski ... Aleksej kao dijete
- Ignjat Danilcev ... Aleksej kao adolescent/Ignjat
- Larisa Tarkovskaja ... Nadežda
- Ala Demidova ... Liza, Marijina prijateljica u štampariji
- Anatolij Solonjicin ... forenzičar i prolaznik
- Tamara Ogorodnikova ... Čudna žena na stolu za čaj
- Oleg Yankovski ... Aleksejev otac
- Marija Višnjakova ... ostarjela Marija
- Inokentij Smoktunovski ... odrasli Aleksej (samo glas)
- Arsenij Tarkovski ... Narator/Pjesnik (samo glas)
Izvori uredi
- ↑ „MIRROR (U)”. British Board of Film Classification. 23 January 1980. Pristupljeno 22. II 2016.
- ↑ Tarkovsky, Andrei; transl. by Kitty Hunter-Blair (1991). Time Within Time: The Diaries 1970–1986. Calcutta: Seagull Book. str. 77 (July 11, 1973). ISBN 81-7046-083-2.
Vanjske veze uredi
- The Mirror na sajtu IMDb
- The Mirror na Rotten Tomatoes-u (en)
- The Mirror Arhivirano 2014-01-16 na Wayback Machine-u at official Mosfilm site with English subtitles
- Pjesme Arsenija Tarkovskog recitirane u filmu Arhivirano 2007-10-04 na Wayback Machine-u (ru)
- Voted #16 on The Arts and Faith Top 100 Films (2010) Arhivirano 2010-04-02 na Wayback Machine-u