Vladislav Skarić

Vladislav Skarić (10.6. 1869, Sarajevo-6.8. 1943, Sarajevo), historičar, bio je bosanskohercegocački i jugoslavenski istoričar. Rođen je u srpskoj trgovačkoj porodici. Njegov otac bio je Kosta Skarić, trgovac duhanom. Osnovnu školu i dva razreda gimnazije završio je u Sarajevu, a ostatak gimnazije u Sremskim Karlovcima. Studirao je istoriju i geografiju u Gracu. Radio je kao profesor u srednjim školama u Banjoj Luci i Sarajevu. Prvi svjetski rat proveo je u zatočeništvu.

Od 1919. postao je kustos, a od 1926. do 1936. bio je direktor Zemaljskog muzeja BiH. Jedan je od osnivača Srpskog kulturno prosvjetnog društva Prosvjeta. Bio je član SANU od 1935. god.

Bavio se svim periodima historije BiH, ali je najviše doprinio proučavanju osmanskog perioda. Sam je naučio turski jezik, koji je neophodan za razumijevanje izvora za historiju osmanskog perioda.

Među značajnim radovima su:

• Popis bosanskih spahija, iz god. 1711,
• Iz trgovačkih tevtera i pisama,
• Iz stare mahale i čaršije,
• Mula Mustafa Bašeskija sarajevski hroničar 18. vijeka,
• Sarajevo i njegova okolina od najstarijih vremena do austrougarske okupacije,
• Srpski pravoslavni narod i crkva u Sarajevu u 17. i 18. Vijeku
• Staro rudarsko pravo i tehnika u Srbiji i Bosni, iz 1939.
• O geografskoj nomenklaturi Bosne i Hercegovine

Literatura

• Hamdija Kapidžić - Vladislav Skarić (1869-1943), Godišnjak Društva istoričara Bosne i Hercegovine 1, Sarajevo 1949, 233-235.

Vanjske veze

• Zvanična stranica Gimnazija Banja Luka Arhivirano 2013-12-14 na Wayback Machine-u