Vitaphone
Vitaphone je bio prvi sistem za snimanje i reprodukciju filmskog zvuka korišten za cjelovečernje filmove. Stvoren je za potrebe američkog filmskog studija Warner Bros. i njegove sestrinske kompanije First National, te se koristio od 1926. do 1931. godine. Vitaphone je bio jedan od posljednjih analognih sistema zvuka-na-pločiu i jedini koji se naširoko koristio i bio komercijalno uspješan. Zvučni zapis nije bio na filmskoj vrpci, nego na gramofonskoj ploči koja se reproducirala sinkrono sa filmom. Ploće su bile prve koje su koristile format od 33 1/3 obrtaja u minuti. Mnogi rani zvučni filmovi su koristili ovaj sistem, od kojih je najpoznatiji The Jazz Singer iz 1927. godine. Do godine 1931. se sistem počeo napuštati zbog svoje glomaznosti i nepraktičnosti.
Kao zaštitni znak "Vitaphone" se koristio za animirane i kratke filmove koji su, međutim, koristili optički audio-zapis na filmskoj vrpci.
Izvori uredi
Literatura uredi
- Barrios, Richard (1995), A Song in the Dark, Oxford University Press, ISBN 0-19-508811-5. Examination of early sound musicals, with extensive coverage of Vitaphone.
- Bradley, Edwin M. (2005), The First Hollywood Sound Shorts, 1926–1931, McFarland & Company. ISBN 0-7864-1030-2
- Crafton, Donald (1997), The Talkies: American Cinema's Transition to Sound, 1926–1931, Charles Scribner's Sons ISBN 0-684-19585-2
- Liebman, Roy (2003), Vitaphone Films: A Catalogue of the Features and Shorts, McFarland & Company. ISBN 0-7864-1279-8
- Warner-Sperling, Cass; Millner, Cork; Jack Warner (1999). Hollywood Be Thy Name: The Warner Brothers Story, University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-0958-2