Univerzitet u Teheranu
Univerzitet u Teheranu (perz. دانشگاه تهران, Danešgah-e Tehran, akr. UT) je najstarije i jedno od najprestižnijih univerziteta u Iranu, s najvećom bibliotekom u toj zemlji. U Iranu se popularno naziva „Majkom iranskih univerziteta“.
| Univerzitet u Teheranu | |
|---|---|
| (fa) دانشگاه تهران Danešgah-e Tehran | |
 Logo UT-a | |
 Glavni ulaz Univerziteta u Teheranu | |
| Historija | |
| Moto | (fa) میاسای ز آموختن یک زمان |
| Moto (sh.) | Ne odmaraj ni trenutka od učenja |
| Osnivač | Ali-Asgar Hekmat |
| Osnivanje | 1934. |
| Bivši naziv | Dar al-Funun (preteča) |
| Registar baštine | gl. kampus (9. 11. 1999.) |
| Generalno | |
| Vrsta | javni |
| Akademska pripadnost | IAU, FUIW, AUAP, IASPO, IUHPS, ISC, COSPAR, IGU, IOBIC, GEM, WTO, IUGG, IFLA, ICODE |
| Fakulteti | 9 |
| Visoke škole | 46 |
| Jezik | perzijski, engleski |
| Budžetski izdatak | 173,000.000 USD (2014.) |
| Administracija | |
| Predsjednik | Mahmud Nili-Ahmadabadi |
| Potpredsjednik | Mahmud Kamarei |
| Akademsko osoblje | 2123 |
| Admin. osoblje | 4794 |
| Studenti | |
| Broj studenata – dodiplomci – diplomci – doktoranti – ostali | 42.486 14.867 21.819 5375 425 |
| Boje | plava |
| Lokacija | |
| Sjedište – grad – pokrajina – država | Avenija Enkelab Teheran Teheranska pokrajina  Iran |
| Kampus | urbani (554.647 m²); osam sporednih |
| Koordinate | |
| Karta | |
  | |
| Službene stranice | |
| www.ut.ac.ir | |
| Podaci vrijede za 15. 8. 2014. | |
Fakultete upisuju studenti iz cijelog svijeta, a sam univerzitet je poznat po širokom spektru naučnih tema koje se istražuju. Studenti ovdje mogu steći neke od 116 različitih diploma osnovnih, 160 magistarskih i 120 doktorskih studija. Na univerzitetu se nalazi oko 340 stranih studenata.
Susjedni Medicinski univerzitet, iako administrativno odvojeno, dijeli isto glavno dvorište i objavljuje sva naučna istraživanja pod imenom Univerziteta u Teheranu.
Historija
urediVećina fakulteta ovog univerziteta nastala je objedinjujući već postojeće ustanove za visoko obrazovanje, poput Dar al-Fununa. Međutim, godine 1928., profesor Mahmud Hesabi tadašnjem ministru kulture Ali-Asgaru Hekmatu u kabinetu Reza-šaha predlaže osnivanje čvrste ustanove koja bi pokrila većinu nauka.
Ali Azgar Hekmat je, u suradnji sa Andreom Godardom i grupom europskih arhitekata došao do plana buduće univerzitetske zgrade. Univerzitet je službeno započelo s radom 1934. godine. Blok Amir-Abad je dodan 1945. godine, nakon što su američke skupine napustile to imanje, pred kraj Drugog svjetskog rata. Preostali fakulteti su kasnije ili osnovani ili direktno potpomognuti i prošireni od strane akademskih ustanova Sjedinjenih Američkih Država.
Na univerzitetu su žene kao studenti prihvaćeni 1937. godine.
Godine 1986. odlukom Narodnog parlamenta Irana, prerasli fakultet medicine se odvojio u posebni univerzitet, potpadajući pod Ministarstvo zdravstva i medicinskog obrazovanja. Taj univerzitet je trenutno najprestižniji u Iranu, s oko 13.000 studenata. Pri tome, uska suradnja dva univerziteta i dalje traje u mnogim poljima.
Blokovi
urediTrenutno se univerzitet sastoji od 40 fakulteta, ustanova i istraživačkih i obrazovnih centara:
Fakulteti
uredi
Arhitektura glavnog univerzitetskog bloka je pod jakim utjecajem europske arhitekture 20. vijeka. U početku, Univerzitet u Teheranu se sastojalo od ovih fakulteta:
- Teološki
- Fizički (1934.)
- Književnosti, filozofije i obrazovanja
- Medicinski (1934.)
- Farmaceutski (1934.)
- Stomatološki (1939.)
- Strojarski (1934.)
- Prava, politike i ekonomije
Kasnije, osnovani su sljedeći fakulteti:
- Akademija finih umjetnosti (1941.)
- Veterinarski (1943.)
- Poljoprivredni (1945.)
- Poslovne administracije (1954.)
- Obrazovanja (1954.)
- Prirodnih resursa (1963.)
- Ekonomski (od 1970.)
- Društvene nauke (1972.)
- Filološki za strane jezike (1980.)
- Za proučavanje prirodnog okruženja (1992.)
- Fizičkog obrazovanja
Godine 1992. medicinski, farmaceutski i stomatološki fakultet su se pripojili i obrazovali Medicinski univerzitet u Teheranu, ali se i dalje nalaze u glavnom univerzitetskom bloku.
Instituti
urediUniverzitet je i centar nekoliko važnih instituta:
- Za biokemiju i biofiziku (koji predstavlja narodno i UNESCO sjedište za biologiju)
- Za geofiziku
- Međunarodni istraživački centar za suživot sa pustinjama
- Za historiju
- Za sjevernoameričke i europske studije
- Za elektrotehniku
- Centar za studiranje žena
- Istraživački centar za primijenjeni menadžment
- Za rječnik Dekhoda
Nagrade i dostignuća
urediMnogi profesori i studenti ovog univerziteta jesu dobitnici važnih narodnih i međunarodnih nagrada. Vjerovatno najbitnija od ovih je Nobelova nagrada, dodijeljena doktoru Širinu Ebadiju, 2003. godine.
Ministarstvo nauke i tehnologije je odredilo Univerzitet u Teheranu za centar za gradsko planiranje, primijenjenu elektromagnetiku, naftu i nanoelektroniku.
U 2005. i 2006. godini, udruženo Medicinski univerzitet u Teheranu je rangirano kao najbolje u Iranu, za medicinu. Godine 2006. Univerzitet u Teheranu je dobilo nagradu „napredna liga za simulaciju“ na natjecanju za robotiku u Njemačkoj.
Internetska stranica univerziteta je na drugom mjestu na Bliskom Istoku, i na prvom mjestu u Iranu, gledano u 2007. godini.
Politička uloga
urediUniverzitet u Teheranu je imalo ključnu ulogu u nekim političkim događajima u Iranu u posljednjih 30 godina. Upravo pred kapijom ovog univerziteta je vojska šaha Muhameda Reze Pahlavija otvorila vatru na disidentske studente, otvarajući vrata Iranskoj revoluciji 1979. godine. Veći studentski prosvjedi zabilježeni su i 20 odnosno 30 godina kasnije.
Univerzitet u Teheranu je od svog začetka mjesto političkih i ideoloških pokreta. Svakog petka, na ovom univerzitetu se održavaju jaki politički govori. Od 1979. tj. od Iranske revolucije glavni blok univerziteta i okolne ulice predstavljaju mjesto za molitve petkom.
Povezano
urediVanjske veze
uredi- (fa)(en)(ar)(fr) Službene stranice Univerziteta u Teheranu Arhivirano 2009-07-07 na Wayback Machine-u
- Ostali projekti
 | U Wikimedijinoj ostavi ima još materijala vezanih za: Univerzitet u Teheranu |