Traiskirchen
Traiskirchen je grad na istoku Austrije od 18,336 stanovnika[1], koji administrativno podpada pod Okrug Baden.[2]
Traiskirchen
| |
---|---|
Centar grada | |
Koordinate: 48°01′N 16°18′E / 48.017°N 16.300°E | |
Država | Austrija |
Savezna zemlja | Donja Austrija |
Okrug (bezirk) | Baden |
Vlast | |
- gradonačelnik | Andreas Babler |
Površina | |
- Urbano područje | 29.105 km²[1] |
Visina | 201[2] |
Stanovništvo (2014.) | |
- Urbano područje | 18,336[1] |
- Urbana gustoća | 630 stan./km²[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
Poštanski broj | 2512, 2513, 2514 |
Pozivni broj | 02252 |
Službene stranice www.traiskirchen | |
Karta | |
Geografske karakteristike
urediTraiskirchen leži na jugu Donje Austrije u Bečkoj kotlini.[2] On je prije svega industrijsko predgrađe Beča, od kog je udaljen svega dvadesetak km južno.
U novije vrijeme se u njega seli i savezna administracija, u nekadašnji centar za azilante se uselio Centar za socijalnu brigu Federalnog ministarstva unutrašnjih poslova, pored tog i austrijska vojska ima Ured za obrambenu tehnologiju. Uz to tu djeluje i istraživački centar za primjenu kemijskih sredstava u poljoprivredi.[2]
Nekadašnji centar za azilante ponovno je otvoren 2015. zbog Izbjegličke krize.
Historija
urediNaselje je prvi put spomenuto u dokumentima 1113. Sve donedavno Traiskirchen je bio selo, poznato po brojnim vinogradima, pa je tek 1927. dobio status grada,[2]
Znamenitosti
urediTraiskirchen se sastoji od dva naselja, starijeg naselja koje je izraslo uokolo utvrđene parohijske crkve, i novijeg izraslog pored gradskog trga sa početka 14. vijeka.
Najveća znamenitost Traiskirchena je kužni stup posvećen sv. Trojstvu iz 1722. i barokna crkva sv. Nikole, koja je podignuta kao romanička.[2]
Privreda
urediOd 8,490 zaposlenih u 1991. 72 % je radilo u industriji i trgovini.[2]
Najveći poslodavac je tvornica guma Semperit, pored tog ima i manjih poduzeća koja proizvode asfalt, namještaj i bombone. U naselju Mollersdorf radi tvornica papira i ljevaonica željeza, a u okolici još uvijek ima puno vinograda.[2]