Suborbitalni let
Suborbitalni let je vrsta svemirskog leta pri kojem letjelica odlazi u svemir, a zatim se vraća u atmosferu prateći (uglavnom) balističku trajektoriju. Ovo se uglavnom događa zbog nedostatka specifične orbitalne energije, i u tom slučaju suborbitlani let traje samo nekoliko minuta, ali je također moguće da objekt koji posjeduje dovoljno specifične energije za ulazak u orbitu bude lansiran putanjom koja će se ponovo presjecati sa Zemljinom atmosferom, ponekad i nekoliko sati nakon lansiranja.
Trajektorije slične ovoj koriste se prilikom probnih letova svemirskih letjelica za transport ljudi. Letjelica se lansira raketom u balističku trajektoriju tako da postigne veliku nadmorsku visinu, a pri povratku i ulasku u atmosferu, uslijed velikog ubrzanja, dostigne brzine približne onim koje letjelica dostiže pri povratku s Mjeseca ili iz dubokog svemira. Ovi testovi su veoma bitni jer se tokom njih ispituje konstrukcija letjelice, način na koji podnosi velika naprezanja, funkcioniranje svih sistema za osiguravanje optimalnih uvjeta unutar letjelice, kao i integritet termo-štita koji mora izdržati temperature od preko 2500 °C pri povratku u atmosferu.
Najčešće se za granicu svemira uzima Karmanova linija, 100 kilometara iznad površine mora. Povećanje potencijalne energije potrebno da se pređe Karmanova linija iznosi samo oko 3 % orbitalne energije (potencijalne i kinetičke) neophodne za dostizanje najniže moguće orbite oko Zemlje (kružne orbite neposredno iznad Karmanove linije). Prostije rečeno, lakše je dosegnuti svemir nego ostati u svemiru.
Letjelice lansirane ispod granice svemira (Karmanove linije ili drugih definiranih linija) imaju iste trajektorije kao kod suborbitalnih letova, no takve se klasificira kao atmosferske letove. Prvi suborbitalni let u ljudskoj historiji izveden je u junu 1944. godine njemačkom raketom V-2 koja je dosegnula visinu od 189 km. Međutim, ukoliko se kao granica svemira uzme NASA-ina definirana granica od 80 km, prvi suborbitalni svemirski let izveden je još 3. 10. 1942. kada je istom raketom dosegnuto 84,5 km. Prvi suborbitalni let s ljudskom posadom izveden je 5. 5. 1961. kada je američkim programom Mercury lansiran A. Shepard. Ovaj let bio je odgovor na sovjetsko lansiranje kapsule s J. Gagarinom nepunih mjesec dana ranije, koja je izvela tehnički kompleksniji i zahtjevniji orbitalni let.