Solistička kadenca
Izraz kadenca (ital. i eng. Cadenza)[1] u muzici ima dva značenja:
| Kadenca u C-Duru. | |
| Zvučni primer kadence u C-Duru. | |
- 1. Jedno od njih ste već upoznali na časovima solfeđa, pevajući u razloženim akordima kadence u raznim tonalitetima: u tom smislu (melodijskom i harmonskom), kadenca je niz akorada koji karakteriše određeni tonalitet i kojim se završava muzička celina.
- 2. No, kadenca ima i drugo značenje: odlomak koji izvodi solista sam, dok (klavirska ili orkestarska) pratnja pauzira, kao na primer:
Nastup solističke kadence je radi preglednosti markiran crvenom bojom.
| R. Lazić - V. Peričić: Introduzione, Thema e Variazioni. | |
| Solista na klarinetu Ž. Lazić. | |
Takva, solistička kadenca[2] se nalazi najčešće pri kraju kompozicije (prvi stav koncerta, mada može i u ostalim stavovima). Obično se beleži sitnijim notama, a izvodi se u slobodnom tempu, bez podele u taktove, kao kakva improvizacija (i zaista, u klasičnim koncertima kompozitori obično nisu ni komponovali kadencu, već su prepuštali izvođaču da je improvizuje i u njoj prikaže svu svoju virtuoznost, ali i muzikalnost).
Solistička kadenca se obično javlja na koroni i često se završava trilerom, koji priprema ponovni ulazak klavira ili orkestra.