Sloboda Trajković
Sloboda Boda Trajković (Vrnjačka Banja, 7. oktobar 1918. – Beograd, 9. maj 1942), studentkinja hemije, učesnica Narodnooslobodilačke borbe i verenica Lole Ribara.
| Sloboda Trajković | |
|---|---|
 | |
| Mesto rođenja | Vrnjačka Banja Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 9. 5. 1942. (23 godina) |
| Mesto smrti | Beograd Srbija |
| Profesija | studentkinja hemije |
| Članica KPJ od | 1938. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Biografija uredi
Rođena je 7. oktobra 1918. godine u Vrnjačkoj Banji[1]. Studirala je hemiju. Bila je verena za Ivu Lolu Ribara. Porodica Trajković pozvana je na večeru 6. aprila 1941. u dom porodice Ribar radi planiranja venčanja. Kako je toga dana Beograd bombardovan do te večere nije došlo a ni do venčanja jer su se Ivo i Sloboda uključili u narodnooslobodilačku borbu. Ivo je postao najmlađi član Vrhovnog štaba narodnooslobodilačke vojske, a Sloboda se, zajedno sa celom svojom porodicom, aktivno uključila u Narodnooslobodilački pokret (NOP). Njen otac, ugledni beogradski apotekar Svetolik Trajković, davao je velike količine lekova i sanitetskog materijala za partizane, a njen brat Miroslav je služio kao veza u Beogradu[1]. Sloboda i Vera su skupljale odeću i ostale potrepštine za partizane. Kada je Lola krenuo u partizane nije hteo da dozvoli da ona krene sa njim jer je zbog njene krhke građe sumnjao da bi mogla izdržati napore kojima bi bila izložena već je insistirao da ode kod tetke u Vrnjačku Banju kako bi je zaštitili.
Otac Svetolik, majka Milena, sin Miroslav i ćerka Vera, uhapšeni su polovinom januara 1942. godine, kada je beogradskoj policiji palo u ruke jedno pismo Lole Ribara koje je on uputio svojoj verenici Bodi. Mučili su Veru dok posle 10 dana nisu shvatili da ona nije Sloboda. Policija u Vrnjačkoj Banji ju je uhapsila i tamo držala desetak dana dok je nisu prebacili u Beograd i zatvorili u Glavnjaču sa ostatkom porodice. U Specijalnoj policiji su pokušavali da je prisile da napiše Loli pismo, kojim bi ga namamila da dođe. Ona je to odlučno odbila. Prebačena je početkom februara u logor na Banjici, zajedno sa ostalim članovima svoje porodice, i zajedno s njima 9. maja 1942. godine ugušena u gasnoj komori.[1]
Književnica Nada Marinković objavila je 1980. godinu romansiranu biografiju ove heroine - Legenda o devojci Slobodi.[2]
Ulica Slobode Trajković nalazi se u beogradskoj opštini Voždovac [3].U znak sećanja na nju, i ostale članove njene porodice, jedna ulica u beogradskom naselju Banjica, nosi naziv Ulica porodice Trajković.
Galerija uredi
-
Ulica Slobode Trajković - pogled iz ulice Svemira Jovanovića -
Ograda sa uličnom tablom
Reference uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Žene Srbije u NOB 1975
- ↑ Marinković, Nada (2005). Ludi jahači; Beleška o piscu. Beograd: Politika. str. 323. ISBN 86-331-2180-8.
- ↑ „Plan plus”. Plan plus. Pristupljeno 4. 3. 2017.
Literatura uredi
- Žene Srbije u NOB. „Nolit“ Beograd, 1975. godina
