Skadarsko jezero
Koordinate: 42° 9′ 59" SG Š, 19° 19′ 33" IGD
Skadarsko jezero je najveće jezero u Crnoj Gori i na Balkanskom poluostrvu, površine 369,7 km² (od toga Crnoj Gori pripada 221,8, a Albaniji 147,9 km²)[1] . Dužina mu je od Vranjine do Skadra 40 kilometara, a širina na nekijem mjestima 14 kilometara. Dubina od 4 do 6 metara, a sve dalje što se ide ka zapadnome brijegu još je veća. Prema godišnjim dobima mijenja veličinu, a vode prima iz mnogo rijeka. Otiče rijekom Bojanom u Jadransko more.
| Skadarsko jezero | |
|---|---|
 Skadarsko jezero | |
| Lokacija | |
| Države |  Crna Gora, Albanija |
| Koordinate | 42°09′59″N 19°19′33″E / 42.166389°N 19.325833°E |
| Hidrografija | |
| Vrsta | prirodno, protočno |
| Površina | 369,7 km² |
| Aps. visina | 6 m |
| Dužina | 40 km |
| Širina | 14 km |
| Dubina | 44 [1] m |
| Hidrologija | |
| Pritoke | Morača, Rijeka Crnojevića |
| Odliv | Bojana |
| Karta | |
 Mapa Skadarskog jezera | |
  | |
Jezero je puno ostrva i poluostrva na kojima se nalaze tragovi istorije i vrijedna kulturna baština: Žabljak (15. v.) - prijestonica nekadašnje Zete, Lesendro - tvrđava na stijeni usred jezera, tvrđava Grmožur. Bistra voda i očuvani ambijent omogućili su razvoj izuzetno bogatog eko-sistema. Ovo je jedino stanište pelikana na jugu Evrope.
Na obali jezera nalazi se mali gradić - Rijeka Crnojevića. U blizini su ostaci grada Oboda gdje je bila smještena štamparija u kojoj je 1494. godine štampana prva knjiga u ovom dijelu Evrope Oktoih.
Jezero je mijenjalo veličinu tokom historije, Dioklitijsko jezero u 11. stoljeću je bilo znatno manje. Pred II svjetski rat se razmišljalo o isušivanju jezera[2][3] radi dobijanja obradive površine.
Galerija
-
Skadarsko jezero 1920. godine -
Ostrvo i tvrđava Grmožur -
Jezerske župe XI vijeka. -
Dioklitijsko jezero u XI vijeku.
Povezano
Reference
- ↑ 1,0 1,1 Crna Gora u Brojkama - Zavod za statistiku Crne Gore
- ↑ "Vreme", 28. feb. 1940, str. 4
- ↑ "Vreme", 8. mart 1938, str. 5. digitalna.nb.rs
