Sibiu
Sibiu čita se Sibiju, u našim krajevima poznat kao Sibinj (mađarski: Nagyszeben, njemački: Hermannstadt) je grad u centru Rumunjske od 147,245 stanovnika.[1] prije nekoliko dekada (1992.) imao je 169,656 stanovnika[1], ali mu odtada stalno opada broj stanovnika.
Sibiu
Sibinj | |
---|---|
Panorama grada | |
Koordinate: 45°47′N 24°09′E / 45.783°N 24.150°E | |
Država | Rumunjska |
Okrug | Sibiu |
Vlast | |
- gradonačelnik | Astrid Fodor |
Površina | |
- Ukupna | 121.64 km²[1] |
Visina | 415 |
Stanovništvo (2011.) | |
- Grad | 147,245[1] |
- Gustoća | 1,210.5[1] |
Vremenska zona | UTC+2 (UTC+3) |
Poštanski broj | 55xxxx |
Pozivni broj | +40 269/369 |
Službene stranice www.sibiu | |
Karta | |
Sibiu je administrativni centar okruga (judet) Sibiu[2] Sibiu je jedan od najvažnijih kulturnih i religijskih centara Rumunjske, zbog tog je 2007. zajedno s Luxembourgom bio izabran za evropski glavni grad kulture.
Sibiu je bio jedan od 7 gradova njemačkog - Siebenbürgena (Sedmogradska) u Transilvaniji.
Geografske karakteristike
urediSibiu leži u kotlini rijeke Cibin na nadmorskoj visini od 410 do 425 metara, na sjevernoj strani prijevoja - Turnu Rosu (Crveni toranj) u Transilvanijskim Alpama (Južni Karpati) koji povezuje Transilvaniju sa južnom Rumunjskom.[2]
Historija
urediSibiu je na svom početku bio dačko - rimski grad pod imenom Cedonia. Njegovo kasnije latinsko ime - Cibinium, izvedeno je od imena rijeke Cibin, pritoke Olt, koja izvire u masivu Cibin u jugozapadno od grada.[2]
Sibiu su obnovili i ponovno naselili u 12. vijeku, saski kolonisti iz nemačkih zemalja kao Hermannsdorf (kasnije nazvan - Hermannstadt).[2] Stari historijski srednjovjekovni grad sastoji se iz dva dijela. Gornji grad izgrađen na terasi, a Donji grad duž obale rijeke Cibin, oni su povezani uskim kamenim stepenicama.[2]
Prvu citadelu koju su podigli saski doseljenici u 13. vijeku, razorili su Tatari - 1241. pa je obnovljena u 14. vijeku. Po masivnim gradskim bedemima od crvene opeke podignutim oko gornjeg grada, lokalni stanovnici ga zovu - Crveni grad, oni su uspjeli u nekoliko navrata spriječiti uništenje grada za osmanskih opsada u 15. i 16. vijek. U to vrijeme - Sibiu je bio važan zanatski i kulturni centar njemačke zajednice u Transilvaniji koji je 1376. imao 19 cehovskih udruženja.[2]
Transilvanija je 1541. postala osmanski vazalna država, ali kad su se kasnije Osmanlije povukli iz Ugarske Austrija je ponovno zavladala Transilvanijom, nakon kratkotrajne rumunjske vlasti 1699.
Sibiu je za austrijske vlasti postao vojnički centar Transilvanije, a u dva navrata 1703. - 1791. i 1849. -1865., i prijestolnica.[2] U vrijeme Prvog svjetskog rata zajedno sa ostalom Transilvanijom postao je dio Kraljevine Rumunjske - 1918.[2]
Znamenitosti
urediSibiu još i danas ima dobro očuvane dijelove starih utvrda, a njegove brojne srednjovjekovne kuće unutar zidina su historijski spomenici.
Jedna od najvećih atrakcija grada je Muzej Brukenthal, kog je osnovao Samuel Brukenthal, guverner Transilvanije između 1777. - 1787., izgradivši svoju transilvanijsku rezidenciju u stilu austrijskog baroka i opremivši je slikama, antikvitetima, gravurama i knjigama. Muzej posjeduje i važne etnografske, folklorne i zbirke iz prirodnih nauka.[2]
Od 40 stražarnice na orginalnom gradskom bedemu - preostale su tri; osmerokutni toranj (zvan tesarski), toranj na trgu (zvan lončarski) i peterokutni toranj - suknara. Pored toga atrakcije grada su i masivna luteranska katedrala, sagrađena tokom 13. - 15. vijeka, pravoslavna saborna crkva, sagrađena 1906. po uzoru na istanbulsku Aja Sofiju i rimokatolička crkva iz 18. vijeka.[2]
Privreda
urediSibiu je snažan industrijski grad, u kom se proizvede alatni i tekstilni strojevi, prehrambeni proizvodi, artikli od kože, tekstil i odjeća.[2]
Grad je također i velik transportni centar; ima međunarodni aerodrom i povezan je cestom i željeznicom sa Cluj-Napocom na sjeverozapadu, Braşovom na istoku i Bukureštom na jugoistoku.[2]