Savez komunista Kosova

Savez komunista Kosova je bio naziv za pokrajinsku organizaciju Saveza komunista Jugoslavije koja je od 1944. do 1990. djelovala na Kosovu, tada autonomnoj oblasti, odnosno pokrajini u sastavu Srbije u Jugoslaviji.

Ispočetka tek obična filijala centralizirane partije s kojom se upravljalo iz Beograda, Savez komunista Kosova je stekao određenu autonomiju nakon brijunskog plenuma 1966. godine kada je pao Aleksandar Ranković, tvrdolinijaški šef UDBA-e. Tada su Savezom komunista Kosova počeli dominirati lokalni kadrovi albanske nacionalnosti koji su se zalagali za što veću autonomiju Kosova u Jugoslaviji. Ti su zahtjevi ispunjeni Ustavom iz 1974. godine kojim je Kosovo de facto steklo status gotovo istovjetan republici, iako formalno u sastavu Srbije. Savez komunista Kosova je tada u SKJ uživao sličan onome kakav je uživala pokrajina u Federaciji.

Krajem 1980-ih je Savez komunista Srbije pod Slobodanom Miloševićem pokrenuo kampanju s ciljem da se ukine autonomija Kosova, a čemu se rukovodstvo SKK oštro suprotstavljalo. To je dovelo do sukoba koji je završen kada su početkom 1989. godine pod prijetnjom vojske i policije čelnici SKK prisiljeni na ostavku, a SKK preuzeli pro-miloševićevski kadrovi. Godine 1990. se Savez komunista Kosova, zajedno s matičnim Savezom komunista Srbije formalno utopio u Socijalističku partiju Srbije.

Vođe

uredi

Predsjednici Centralnog komiteta Saveza komunista (sekretari prije 1966)