San Jorge (rijeka)
San Jorge je rijeka na sjeverozapadu Kolumbije duga 368 km, pritoka rijeke Cauce.[1]
| San Jorge | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Južna Amerika |
| Države |  Kolumbija |
| Pokrajine | Antioquia, Córdoba, Sucre |
| Gradovi | Montelíbano |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina – koordinate | Nacionalni park Paramillo Zapadni Kolumbijski Kordiljeri 2,500 m 7° 11′ 11″ N, 75° 57′ 32″ W |
| Ušće – aps. visina – koordinate | Delta Cauce i Magdalene 15 m 9° 9′ 15″ N, 74° 43′ 55″ W |
| Dužina | 368[1] km |
| Pritoke | San Pedro, Sucio i Uré[2] |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | 380 m³/s |
| Sliv – površina | karipski 96,500[2] km² |
| Ulijeva se u | Caucu |
Hidrologija uredi
Rijeka izvire u Nacionalnom parku Paramillo u Departmanu Antioquia. Od tamo teče prema sjeveroistoku po Departmanu Córdoba pored planina San Jerónimo i Ayapel, do ušća u deltu Cauce i Magdalene u Sucre.[1]
Delta se nalazi u depresiji Momposina, a tu se nalaze i velike močvare San Marcos i Ayapel.[1]
Porječje rijeke prostire se na površini od 96,500 km² po departmanima Antioquia, Córdoba i Sucre. Protok na ušću je od 24 m3/s, do 697 m³/s.[2]
Historija uredi
U pretkolumbovsko doba porječje rijeke bilo je naseljeno od 9. vijeka pne. do 15 -17. vijeka domorodačkim indijancima.[1]
Počevši od 6. vijeka, narod Narod Zenú koji je živio unutar delte sagradio je čitav niz kanala da regulira vodostaj rijeka. Za poplava kanali bi višak voda odvodili u močvaru, zadržavajući hranjive sedimente, koje su za suša koristili za usjeve.[3]
Od iskopane zemlje gradili su brdašca na kojima su živjeli i pokapali svoje mrtve.[3]
Taj sistem kanala i danas je vidljiv na fotografijama snimljenim iz aviona.[3]
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Ubicación” (španjolski). Instituto Colombiano de Antropología e Historia. Pristupljeno 31.12.2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Ubicación” (španjolski). Instituto Colombiano de Antropología e Historia. Pristupljeno 31.12.2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 „Ancient Ridged Fields of the San Jorge River Floodplain” (engleski). World Monuments Watch. Pristupljeno 31.12.2022.
