Roza Papo

Roza Papo (Sarajevo, 6. februara 1914. – Beograd, 25. februara 1984.), lekarka, učesnica Narodnooslobodilačke borbe i general-majorica sanitetske službe JNA.

ROZA PAPO
Datum rođenja	6. februar 1914.
Mesto rođenja	Sarajevo Austrougarska
Datum smrti	25. februar 1984. (70 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija SFR Jugoslavija
Profesija	lekarka
Članica KPJ od	1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija
Čin	general-major
Odlikovanja	Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem Orden bratstva i jedinsta Partizanska spomenica 1941.

Biografija

Rođena je 6. februara 1914. godine u Sarajevu. Medicinski fakultet je završila u Zagrebu 1939. godine. Pre Drugog svetskog rata je radila kao lekarka u bolnicama u Sarajevu, Begovom Hanu i Olovu.

Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine uspostavila je veze sa Narodnooslobodilačkim pokretom na Ozrenu i sarađivala je sa Ozrenskim partizanskim odredom, a u decembru mu se pridružila i postala upravnik bolnice Odreda. Potom je bila referent saniteta Prvog udarnog bataljona i Šeste istočnobosanske udarne brigade.

Dr. Roza Papo (u sredini) sa grupom drugarica, u Guči 1944.

Marta 1943. godine, prilikom evakuacije ranjenika iz manastira Lovnica i okoline Šekovića, formirana je velika partizanska bolnica u selu Donja Trnova, kod Bijeljine, čiji je organizator i upravnik bila Roza. Septembra 1943. godine je postavljena za referenta saniteta i upravnika bolnice 17. istočnobosanske divizije. Kasnije je bila upravnik Hiruške pokretne bolnice Druge armije JA i dr.

U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljena je 1942. godine.

Posle oslobođenja Jugoslavije, nastavila je profesionalnu lekarsku karijeru u Jugoslovenskoj armiji. Završila je specijalizaciju iz infektologije i bila prva načelnica novoformirane Klinike za zarazne bolesti (1961) na Vojnomedicinskoj akademiji (VMA), a od 1965. godine je bila i profesor za infektivne bolesti. Bila je predsednik Glavne vojno-lekarske komisije VMA.

Penzionisana je u činu general-majora sanitetske službe JNA i bila je jedna od dve žene sa generalskim činom u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (druga je dr. Slava Blažević).

Umrla je 25. februara 1984. godine u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod sa srebrnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa srebrnim vencem i dr.

Literatura

Portal NOB Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi.

• Vojna enciklopedija (knjiga šesta). Beograd, 1973.