Rospi Ćuprija
| Rospi Ćuprija | |
|---|---|
 | |
| Grad | Beograd |
| Opština | Palilula |
| Stanovništvo | 4.661 |
  Rospi Ćuprija Rospi Ćuprija (Beograd)
| |
Rospi Ćuprija je jedno od beogradskih naselja, nalazi se u opštini Palilula.
Sadržaj/Садржај
ImeUredi
Po jednom objašnjenju, potiče od otomansko-turskog izraza rospı(lı) köprü ("most rospija" tj. kurvi), jer su tu navodno ubijane žene iz harema visokih turskih dostojanstvenika, optužene za neverstvo. Po drugom[1], zaista je postojao neki mostić, a podigla ga je neka bludnica ("rospija") kako bi iskupila grehe.
PoložajUredi
Rospi Ćuprija se nalazi na desnoj (istočnoj) obali Mirijevskog potoka, pred njegovo izlivanje u dunavski Rukavac (desna obala Dunava, razdvojen Adom Hujom od glavnog toka reke), zauzimajući zapadni kraj Višnjičkog polja. Graniči se sa Karaburmom na zapadu (duž ul. Mirijevski bulevar), Ćalijama na jugu i Višnjičkom Banjom na severoistoku (duž Slanačkog puta).
KarakteristikeUredi
S nadmorskom visinom od 66 metara, Rospi Ćuprija je najniža tačka užeg dela grada.
Rospi Ćuprija je delom stambeno područje, ali je najpoznatija po nizu ciglana ("Polet", "Trudbenik", "Jedinstvo", "Kozara", "Rekord" i "Balkan"), koje zauzimaju znatan prostor na severozapadnom i severnom rubu Višnjičkog polja i čiji se visoki dimnjaci vide izdaleka. Prema podacima iz 2002., naselje ima 4661 stanovnika.
IstorijaUredi
Keltski Skordisci su osnovali Singidunum u 3. veku pne., na lokalitetima Karaburme i Rospi Ćuprije je pronađena nekropola iz tog perioda, sa vrednim artefaktima koji su pripadali njihovim ratnicima. [2]
U vreme austrijske okupacije 1717-39, između Višnjice i Rospi Ćuprije je postojalo naselje "pančevačkih kamenorezaca" (Steinmetz Hütten nach der Panschova) sa osam koliba (postojali su majdani kamena kod Višnjice - Stein Bruch von Panschova - i na staroj Karaburmi - Stein Bruch). Približno kod današnjeg pančevačkog mosta je postojala ciglana (Ziegel Offen). Na karti kapetana Amana iz 1721-22 su od beogradskih mlinova imenovana tri, među kojima i mlin pekara Johana Ofnera na donjem toku Mirijevskog potoka južno od Rospi Ćuprije (Ioh: Offeners Mühle - pretpostavka je da je on bio zakupnik mlina čiji je vlasnik bila beogradska opština)[3].
Višnjičko PoljeUredi
U 2007. je predviđenja gradnja naselja Višnjičko Polje, prvog planskog naselja posle dvadesetak godina u Beogradu. Regulisan je prostor površine 81 hektar, između Slanačkog puta (sever), zaštitne zone prema groblju Lešće (istok i jugoistok), Mirijevskog brda (jug) i planirane saobraćajnice između Autoputa i budućeg mosta preko Ade Huje (zapad). Moguća je gradnja 900.000 kvadratnih metara, uglavnom za 7.500 stanova. [4]. Rekonstruisane ciglane "Rekord" i "Kozara" bi bile centri naselja, rupa nastala eksploatacijom gline bi postala rezervat biljnog i životinjskog sveta.[5][6]
Prema Đeneralštabnoj karti Srbije iz 1894.[7], brdo Lešće je označeno kao "Lipar", a njegove padine prema Rospi Ćupriji, danas označene kao Višnjičko polje, nazivaju se "Lešje".
ReferenceUredi
- ↑ Beograd koga više nema, Milenko Todorović, Vanredno izdanje Izdavačke delatnosti NIP "Politika" i lista "Politikin Zabavnik" (1990-92?)
- ↑ Antički period
- ↑ Mapa jednog dela Beogradskog distrikta iz 1721 (ćirilica), iz Godišnjaka grada Beograda, Knj. XVII - 1970, str. 52-53 (str. 10-11 PDF fajla)
- ↑ http://www.beograd.org.yu/cms/view.php?id=1277463
- ↑ http://arhiva.glas-javnosti.rs/arhiva/2005/11/01/srpski/BG05103101.shtml
- ↑ http://www.yu-build.rs/index.php/200706082437/Gradjevinarstvo/Grad-u-Visnjickom-polju.htm
- ↑ Đeneralštabna karta, sekcija D1 Beograd, 1894
- Beograd - plan grada; M@gic M@p, 2006; ISBN 86-83501-53-1
Spoljne vezeUredi
- Јован Тодоровић, Праисториска некропола на Роспи ћуприји код Београда, Godišnjak grada Beograda (1956)