Poslednji valcer u Sarajevu
Za ostale upotrebe, v. Belle epoque (razvrstavanje).
Belle Epoque ili Poslednji valcer u Sarajevu, režisera Nikole Stojanovića, je poslednji igrani film nastao u SFRJ. Film je sniman u Sarajevu, Travniku, Beogradu i Beču. Glazbu za film je komponovao Arsen Dedić a kostime je radila Emilija Kovačević. Film je snimljen je 1990. godine, ali je premijerno, prikazan nakon 17 godina, na Prvom filmskom festivalu Srbije u Novom Sadu, 2007. godine. Pretpremijera filma bila je 15. juna 2007. godine u Užicu, a nakon toga imao je i zatvorenu projekciju 21. avgusta u Sarajevu.[1]
| Poslednji valcer u Sarajevu | |
|---|---|
| Režija | Nikola Stojanović |
| Muzika | Arsen Dedić |
| Studio | Bosna film |
| Datum(i) premijere | 2007. |
| Zemlja |  SFR Jugoslavija |
| Jezik | srpskohrvatski |
Ratni sukobi na području bivše Jugoslavije odredili su sudbinu filma, koji se zatekao u "Jadran filmu" u fazi laboratorijske obrade kada je počeo raspad Jugoslavije. Tokom opsade Sarajeva postojala je velika opasnost da snimljeni materijal bude uništen. Filmski negativi bili su u „Jadran filmu“ u Zagrebu, a radni materijal čija je montaža započela pre početka rata nalazio se u “Bosna filmu” u Sarajevu. Producent filma Bakir Tanović je uspeo je da sačuva film od uništenja prebacivši ga u svoju kuću, dok su svi radni materijali za montažu koji su se tada nalazili u “Bosna filmu” tokom rata uništeni.[2]
Radnja filma uredi
Film govori o poslednjim danima epohe u Evropi poznate pod imenom Belle Epoque, viđene kroz život prvog bosanskog snimatelja Antona Valića. Radnja filma je smeštena u Sarajevo i opisuje vreme burnih dešavanja na području Balkana i pripreme atentata na Franca Ferinanda, izmedju 1910. i 1914. godine, prateći život Antona Valića, koji je snimio prvi dokumentarni film o samom atentatu, i njegovu strast prema pevačici i prostitutki Erzi Jevropi.
Nagrade uredi
Film je na Prvom srpskom festivalu osvojio grad pri, a nagrada za najbolju žensku ulogu pripala je Viti Marvič. Takodje osvojio je i nagrade za glazbu, scenografiju i masku.
Uloge uredi
Uloge u filmu tumače:
- Davor Janjić kao Anton Valić,
- Vita Mavrič kao Erži Jevropa,
- Radmila Živković kao Paulina Mec-Valić
- Snjezana Martinović kao Jovanka Čabrinović
- Petar Božović kao Viktor Ivanjuk, šef policije
- Boro Stjepanović kao Fabricio Marineti
- Tatjana Pujin kao Matilda Cimerling,
- Alain Noury kao Louis de Bosh,
- Mira Banjac kao frau Frice,
- Slobodan Ćustić kao Danilo Ilić,
- Davor Dujmović kao Gavrilo Princip,
- Nebojša Kundačina kao Nedeljko Čabrinović,
- Zvonko Lepetić kao Vasa Čabrinović,
- Vera Veljović-Jovanović kao Vukosava Čabrinović,
- Haris Burina kao pijanista,
- Rade Marković kao Cimerling,
- Filip Šovagović kao Vlada Gačinović,
- Senad Bašić kao Bogdan Teraić
- Ante Vican kao Karl Mec,
- Jozo Lepetić kao Albert Mec,
- Nada Pani kao majka Danila Ilića,
- Mirko Vlahović kao Mihajlo Pusara,
- Stjepan Marković kao Trifko Grabel,
- Mladen Nelević, kao Vlado Slijepčević,
- Ranko Gucevac kao Halil,
- Alfred Posavec kao David Baruh
- Franciska Spahić kao Greta Fehervari,
- Mladen Azinović kao Zbir,
- Ines Fančović kao Anči,
- Orhan Depa kao ađutant Heler,
- Nikola Stojanović kao Grof Mericl,
- Taida Cingić kao grofica Virna Lanjut,
- Milan Kinjatović kao Fred Cimerman,
- Zoran Simonović kao šef sale
- Drago Boldin kao koreograf,
- Jelena Cović kao prostitutka,
Reference uredi
- ↑ [1][mrtav link]
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2008-09-28. Pristupljeno 2008-07-08.
Vanjske veze uredi
- Poslednji valcer u Sarajevu na sajtu IMDb