Uprava dinastije Han
Politički sistem Kine u doba dinastije Han je nastao svojevrsnom evolucijom od ranije dinastije Qin, odnosno tokom 400 godina predstavljaop model koji će, u većem ili manjem obliku, slijediti sve carske dinastije do uspostave Republike u 20. vijeku. Dinastija Han je na vlast došla 206. pne. te se, s prekidom koji je predstavljao uzurpator Wang Mang i kratkotrajna njegova dinastija Xin (9 - 23), održala do 220. Sjedište dinastije, odnosno glavni grad kineske države, je u doba Zapadnog Hana predstavljao Chang'an, a u doba Istočnog Hana Luoyang.
Na čelu države se nalazio car, koji je imao ovlasti promulgacije svih pisanih zakona, služio kao vrhovni komandant kineske vojske te mu je neposredno bila podređena sva izvršna vlast. Car je imao izričitu ovlast imenovati sve državne službenike čija je plaća iznosila više od 600 bušela žita (iako se u praksi uvijek isplaćivala kovanicama), a pomoć su mu u tome pružali savjetnici koji bi prethodno ispitali svakog kandidata. Na samom početku dinastije su uz cara kao monarsi postojali i kraljevi, koji su upravljali pojedinim oblastima Carstva i prema caru imali vazalni odnos; njihova autonomija je, međutim, značajno umanjena poslije pobune Sedam država. Kasnije se kao protuteža caru ustanovila institucija carice majke, koja je predstavljala simboličku ili biološku majku cara te u pojedinim slučajevima imala ovlasti poništiti njegove odluke. Car je simbolički u pojedinim slučajevima mogao svoje ovlasti predati nižem službeniku.
Ispod cara se, pak, nalazio centralizirani državni aparat, odnosno državna uprava koja je osim izvršnih imala i sudska vlast|pravosudne funkcije. Na samom vrhu se nalazio carski kabinet od Tri ekscelencije, odnosno tri službenika koji su nadgledali rad Devet ministara, zaduženih za različite državne poslove. Državni službenici su, pak, bili strogo hijerarhijski rangirani, slično kao i članovi carske porodice, konkubine u carskom haremu i oficiri u carskoj vojsci.
Kina je bila podijeljena i na neko teritorijalnih razina državne uprave. Najveća cjelina je bila provincija (zhou), ispod nje kapetanija (prefektura), potom okrug i distrikt. Poluautonomne, odnosno feudalne teritorije su obično bile u razini okruga, a na njihovom čelu su bili plemići u rangu markiza.
Iako su pokušaji centralne vlasti da monopolizira proizvodnju soli, željeza i alkoholnih pića propali, dinastija Han je imala daleko više uspjeha u stvaranju jedinstvene valute, odnosno od 133. pne. je jedino centralna vlast kovala novac.
Dinastija Han je za oružane snage odabrale model relativno male profesionalne stajaće vojske, koju se u slučaju rata popunjavalo regrutacijom, kao i korištenjem dopunskih milicijskih snaga.