Teodora Smilec
Teodora Smilec (bugarski: Теодора Смилец; ? - 1322) bila je prva supruga srpskog kralja Stefana Uroša III Dečanskog, i kraljica Srbije od januara do oktobra 1322. godine.
| Teodora Smilec Теодора Смилец | |
|---|---|
| Srpska kraljica
| |
| Suprug/a | Stefan Uroš III |
| Otac | Smilec |
| Majka | Smilcena Paleolog |
Poreklo uredi
Teodora je bila kći bugarskog cara Smilca.
Bračni život uredi
Teodora je udata za Stefana, dok je on još nosio titulu „mladog kralja“, upravljajući Zetom, sa sedištem u Skadru. Međutim, nakon neuspele pobune protiv oca, kralja Stefana Uroša II Milutina, 1314 godine, sada već bivši prestolonaslednik Stefan, delimično je oslepljen i, zajedno sa porodicom - suprugom Teodorom i maloletnim sinovima Dušanom i Dušicom, proteran u Carigrad. Tamo je Stefanova porodica, pod nadzorom vizantijskog cara Andronika II Paleologa, Milutinovog tasta, boravila sedam godina. Uz posredovanje srpske Crkve, zatočenici se vraćaju u Srbiju, i sve do Milutinove smrti, ostaju u župi Budimlje. Međutim, nakon smrti kralja Milutina, 29. oktobra 1321. godine, u Srbiji, počinje borba za vlast. Do tada, kako verovalo, slepi Stefan, obnaroduje da mu se povratio vid i otpočinje borbu za očevo nasleđe. Za sve ovo vreme, koje nije bilo nimalo lako za Stefana i njegovu porodicu, Teodora je pružala bezrezervnu podršku svome suprugu, bivajući njegov moralni oslonac. Ona je ta, koja je bivšem prestolonasledniku, naročito u momentima kada mu je presto bio samo pusti san, davala snagu i nadu u preokret. Kada je njen suprug, konačno, uspeo u svojoj borbi, krunisavši se za kralja, 6. januara 1322 godine, Teodora nije dugo uživala u plodovima te pobede. Nova srpska kraljica umrla je oktobra meseca iste godine. Majka prvog srpskog cara, Stefana Dušana, sahranjena je u zadužbini svoga svekra, kralja Milutina, u manastiru Banjska.