Wikipedija

Staroperzijski klinopis

Staroperzijski klinopis (ili arijsko pismo) je semisilabičko (poluslogovno) pismo korišteno u ahemenidskom Iranu od 6. do 4. vijek pne. i glavno pismo staroperzijskog jezika. Natpisi na ovom pismu pronađeni su u Perzepolisu, Suzi, Ekbatani, Armeniji i uz Sueski kanal. Najviše natpisa datira iz vremena vladavine Darija I. Velikog (vl. 522. – 486. pne.), te njegovog sina i nasljednika Kserksa I. (vl. 486. – 465. pne.).

Staroperzijski klinopis
Arijsko pismo
Segment Behistunskih natpisa
Generalno
Vrstasemisilabičko
Jezicistaroperzijski
Historija
Stvoreno520-e pne.
Periodahemenidski period
(6. – 4. vijek pne.)
Dešifrirano1778. – 1851. (Niebuhr, Tychsen, Münter, Grotefend, Rask, Burnouf, Lassen, Rawlinson i Oppert)
Klasifikacija
Porodica
nema (inspirirano klinopisom)
  • staroperzijski klinopis
ISO 15924Xpeo, 030
Smjer pisanjaslijeva nadesno (→)
Unikod pseudonimOld Persian
Unikod rasponU+103A0–U+103D5
Upozorenje Članak sadrži fonetske simbole IPA. Bez podrške za renderiranje moguća je pojava upitnika, kutija i drugog nauštrb Unikod znakova.

Dešifriranje uredi

Staroperzijski klinopis dešifriran je od 1778. do 1851. godine, a najzaslužniji za to su:

Znakovi uredi

Pismo sadrži 36 fonetskih znakova:

k- x- g- c- ç- j- t- θ- d- p- f- b- n- m- y- v- r- l- s- z- š- h-
-(a)                                              
-i   — —        
-u       —         —  

Logogrami:

Brojevi:

Razmak (bjelina):  

Unikod uredi

Staroperzijski klinopis dodan je na Unikod standard u martu 2005. godine.

    0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
103A0   Π Ρ ΢ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Ϊ Ϋ ά έ ή ί
103B0   ΰ α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο
103C0   π ρ ς σ ψ ω ϊ ϋ ό ύ ώ Ϗ
103D0   ϐ ϑ ϒ ϓ ϔ ϕ

Galerija uredi

Veze uredi

Vanjske veze uredi

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Staroperzijski_klinopis&oldid=41293849