Spurije Kasije Vecelin
Spurije Kasije Vecelin (Spurius Cassius Vecellinus) bio je jedan od ranih konzula Rimske Republike. U fastima se bilježi kao konzul u godinama 502, 493, i 486. pne., a za njegovo posljednje konzulovanje, zajedno s Proculusum Verginiusom Tricostusom Rutilusom, se vjeruje da se zbilo godine 480. pne., odnosno iste godine kada se zbila bitka kod Salamine u Antičkoj Grčkoj, te zbog toga predstavlja kronološku referencu za ranu rimsku historiju.
Livije (2.17) spominje da je Kasije u svom prvom mandatu sudjelovao u opsadi Pomecije. Godine 493. pne. Kasije je isposlovao ugovor (foedus) između Rimljana i Latina, čime je uspostavljen mir i vojni savez. Ciceron je tvrdio kako je jedna od kopija bila očuvana u njegovo vrijeme (Balb. 53), a Dionizije iz Halikarnasa je dao sažetak njegovih odredbi (6.95).
Godine 486. pne. je isposlovan ugovor s Herničanima po kome su oni predali dvije trećine svoje zemlje, a za koju je Kasije predložio da se preda plebsu, zajedno sa zemljom za koju je vjerovao da je ilegalno posjeduo. Njegov ko-konzul Verginije se tome usprotivio te sugerirao da je Kasije mislio poslati kraljem; nakon isteka mandata Kasiju je suđeno, te je proglašen krivim. (Livije 2.41). Dio historičara, zbog anakronizama i sličnosti s pričom o Braćom Grah, vjeruje da su ti navodi fikcija.
Reference uredi
- Bickerman, E. J. (1980). Chronology of the ancient world. Ithaca: Cornell University Press.
| Prethodi: Menenius Agrippa Lanatus i Publius Postumius Tubertus |
Konzul Rimske Republike s Opiterom Verginiusom Tricostusom 502. pne. |
Slijedi: Postumius Cominius Auruncus i Titus Larcius Flavus |
| Prethodi: Aulus Verginius Tricostus Caeliomontanus i Titus Vetusius Geminus Cicurinus |
Konzul Rimske Republike s Postumiusom Cominiusom Auruncusom 493. pne. |
Slijedi: Titus Geganius Macerinus i Publius Minucius Augurinus |
| Prethodi: Titus Sicinius Sabinus i Caius Aquillius Tuscus |
Konzul Rimske Republike s Proculusom Verginiusom Tricostusom Rutilusom 486. pne. |
Slijedi: Servius Cornelius Maluginensis Cossus i Quintus Fabius Vibulanus |
