Snimatelj zvuka
Snimatelj zvuka je stručno-umetnički saradnik reditelja, koji radi na stvaranju zvučne komponente filma. Uključuje se u rad ekipe, u okviru sektora zvuka, zajedno sa direktorom fotografije, scenografom, kostimografom i kompozitorom, u fazi priprema, kada se upoznaje sa elaboratom filma i njegovom osnovnom koncepcijom.
Snimatelj zvuka učestvuje u obilasku i odabiranju terena, objekata, procenjuje akustičke osobine mesta snimanja, posebno vodeći računa o prisustvu neželjene buke. Bira svoje saradnike, a u velikim serijama dobija i drugog snimatelja. Sa asistentima i mikromanima bira i proverava tonsku tehniku (terenske magnetofone, magnetofonske trake, mikrofone, pecaljke, elastične držače mikrofona, štitnike za vetar, mikrofonske kablove, podne stative itd.).
Snimatelj zvuka određuje koncepciju snimanja zvuka, postavku mikrofona, način „pecanja“, usklađuje svoj rad sa snimateljem slike u rešavanju problema svetlosti i rasporeda rasvetnih tela, izdaje uputstva mikromanima i asistentima, priprema tonske trake za plejbek i obavlja snimanje. U toku faze snimanja, stalno sarađuje sa sektorima režije, kamere, scenografije i kostimografije. Pored snimanja sinhronog dijaloga i muzike na terenu ili u studiju, obavlja i posebna snimanja ambijentnih šumova, zvučnih efekata, off tekstova itd. Posle svakog snimljenog kadra, reditelju sugeriše izbor dubla za prepis.
Učestvuje u presnimavanju odabranih tonskih dublova i tom prilikom vrši korekciju snimaka. Ovo presnimavanje vrši se na osnovu izveštaja snimatelja zvuka, a tonske materijale na perfomagnetskim trakama preuzimaju montažer slike i dijaloga i montažer zvuka (muzike i zvučnih efekata), da bi se, po obavljenoj montaži, rad na finalnoj obradi - miksovanju zvuka nastavio u tonskom studiju. U svetskoj kinematografiji, u praksi se vrši specijalizacija snimatelja zvuka, posebno za terenski (snimateljski), a posebno za studijski (mikserski) rad.
