Potenza
Potenza (latinski: Potentia) je glavni grad regije Basilicata i istoimene talijanske provincije Potenza od 66 405 stanovnika.[1]
Potenza
Comune di Potenza | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 40°38′N 15°48′E / 40.633°N 15.800°E | |
| Država |  Italija
|
| regija | Basilicata |
| provincija | Potenza (PZ) |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Vito Santarsiero |
| Površina | |
| - Ukupna | 173 km² |
| Visina | 819 |
| Stanovništvo (2012.) | |
| - Grad | 66 405 [1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 85100 |
| Pozivni broj | 0971 |
| Službena stranica www.comune.potenza | |
| Karta | |
  Potenza | |
Geografske karakteristike uredi
Potenza leži na jugu Italije, u gornjem toku rijeke Basento u brdovitoj unutrašnjosti Apenina, na nadmorskoj visini od 819 m, udaljena 98 km istočno od Salerna [2] i oko 148 od Napulja.
Historija uredi
Grad su pod imenom Potentia osnovali Rimljani u 2. vijeku pne., njegovi ostatci nalaze se u dolini ispod lokaliteta gdje se nalazi današnji grad. Potentia je bio važan grad, pa je dobio status carskog municipija.[2]
Nakon propasti Zapadnog Rimskog Carstva u 6. vijeku postao je posjed langobardskih Vojvoda od Beneventa, a nakon tog brojnih drugih feudalaca.[2] Za Napoleonskih ratova Francuzi koji su tad vladali Potenzom, proglasili su je administrativnim centrom Basilicate. Potenza je bila prvi grad koji se 1860. digao na noge da zbaci sa trona burbonske vladare Kraljevine dviju Sicilija.[2]
Potenza leži na trusnom tlu, pa je više puta razarana i obnavljana, nakon čestih potresa, posljednji veliki bio je 1980.[2]
Znamenitosti uredi
Potenza je sjedište istoimene dijeceze, čiji je najznačajniji spomenik katedrala San Gerardo, sa rozetom i portalom iz 12. vijeka, kad je podignuta. Pored nje tu su i crkve San Francesco iz 1274., sa veličanstveno rezbarenim drvenim vratima, i San Michele izgrađena između 11. i 12. vijeka.[2]
Provincijalni muzej Lucano ima vrijednu arheološku zbirku.[2]
Privreda i transport uredi
Potenza je važno željezničko čvorište na pruzi Salerno - Taranto, i centar poljoprivrednog kraja poznatog po povrću i voću.[2]
