Muhamed I od Kordobe
Muhamed I (arapski: محمد بن عبد الرحمن الأوسط; španski: Mohamed I de Córdoba; 823–886) bio je omejadski emir Kordobe koji je od 852. do 886. vladao Al-Andalusom (maurska Iberiji).
Vladavinu su mu obilježili brojni ustanci i separatistički pokreta među Muladijima (muslimanima iberskog porijekla) i Mozarapima (kršćanima pod muslimanskom vlašću). Među Muladi porodicama je najjača bila Banu Qasi pod vodstvom Muse ibn Muse, koji se u savezu sa porodicom Arista iz kršćanske Kraljevine Navare pobunio i sebe proglasio "trećim kraljem Španije" (iza Muhameda i Ordonja I od Asturije). U gradu Merida je Muhamedov oficir Ibn Marwan digao ustanak, a nakon što ga nije uspio poraziti, emir mu je 875. dao da sagradi grad Badajoz u današnjoj regiji Extremadura). I grad Toledo se uz Ordoñovu pomoć pobunio, ali je taj ustanak ugušen.
Godine 880. je Umar ibn Hafsun digao ustanak koji će biti ugušen tek 928. godine pod Abd ar-Rahmanom III ibn Muhamedom.
Muhamed I je umro 886. a naslijedio ga je sin al-Mundhir ibn Muhammad I.
Izvori uredi
- Altamira, Rafael (1999). „Il califfato occidentale”. Storia del mondo medievale. II. str. 477–515.
Muhamed I od Kordobe bočni ogranak od Banu Quraish
| ||
| Prethodi: Abd-ar-rahman II |
Emir Kordobe 852–886 |
Slijedi: al-Mundhir |