Mezija Sentina
Mezija Sentina (latinski: Maesia Sentinas) ili Amezija Sentija (Amaesia Sentia) drevna je Rimljanka koju pisac Valerije Maksim navodi kao primer žene koja je u sudskom postupku pred pretorom sama sebe zastupala.[1] Nije poznato kako je glasila optužba od koje se branila, a samo suđenje odigralo se negde između 80. i 50. pne.,[2] možda 77. pne.[3] Pred mnogobrojnom publikom Mezija se pojavila na sudu i sama iznela svoju odbranu; i nakon dosta kratkog suđenja gotovo je jednoglasno oslobođena optužbe zahvaljujući snažnom i delotvornom govoru koji je održala: govorila je "pažljivo" (diligenter) i "snažno" (fortiter), kaže Valerije Maksim. Međutim, kako su se sve te karakteristike smatrale karakterističnim za muškarce, Valerije Maksim kaže da se ispod njenog ženstvenog izgleda krio "muški duh" te je ona otada bila poznata kao "Androgina" (quam, quia sub specie feminae virilem animum gerebat, Androgynen appellabant).[1]
Jedan krater na asteriodu 4 Vesta nazvan je po njoj Sentia.[4]
Reference uredi
- ↑ 1,0 1,1 Valerije Maksim, O znamenitim rečima i delima, VIII, 3, 1.
- ↑ Alexander 1990, str. 180
- ↑ Smith 1867, s.v. Amaesia Sentia
- ↑ International Astronomical Union (IAU) Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN).
Literatura uredi
- Alexander, Michael C. (1990), Trials in the Late Roman Republic, 149–50 BCE, University of Toronto Press
- William, Smith (1867), „Amaesia Sentia”, Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Boston