Manuel Montt
Manuel Montt (Petorca, 8. septembar, 1809.- Santiago de Chile, 20. septembar, 1880.), bio je peti po redu predsjednik Čilea. Za svoje vladavine u dva mandata (1851.-1856. / 1856. - 1861.) uspio je razljutiti ne samo Liberale već i konzervativce, ali je ipak uspio provesti brojne konstruktivne reforme.[1]
| Manuel Montt | |
 Službeni portret | |
| Biografija | |
|---|---|
| Ime pri rođenju | Manuel Francisco Antonio Julián Montt Torres |
| Datum rođenja | 8. septembar, 1809. |
| Mesto rođenja | Petorca, Regija Valparaíso (Čile) |
| Datum smrti | 20. septembar, 1880. |
| Mesto smrti | Santiago de Chile (Čile) |
| Veroispovest | katolik |
| Supružnik | Rosario Montt Goyenechea |
| Profesija | pravnik |
| Mandat(i) | |
| Predsjednik Čilea | |
| 1851. — 1861. | |
| Prethodnik | Manuel Bulnes |
| Naslednik | José Joaquín Pérez |
uredi  |
|
Biografija uredi
Nakon studija prava na Instituto Nacional u Santiagu, nastavio je raditi u njemu kao rektor od 1835.-40. Montt je 1840. izabran u čileanski parlament 1840. Od 1841. do 1851. radio je kao ministar unutrašnjih poslova i ministar pravde vladi predsjednika Manuela Bulnesa.[1]
Pobijedio je na izborima za predsjednika 1851. kao predstavnik konzervativne oligarhije, ali su liberali smatrali da su izbori namješteni, pa su podigli oružanu pobunu, koju je Montt brzo ugušio. Montt je bio krut i autoritativan vladar, ali je također radio na ekonomskom i socijalnom napretku države. Razbjesnio je svoje konzervativce stavom da država ima pravo na patronat nad čileanskom katoličkom crkvom i kad je podržao ukidanje ograničenja prodaje ili doniranja imanja.[1]
Za njegove vladavine modernizirana je trgovina i bankarstvo, kodificirano pravo. Lično se zauzeo za javno obrazovanje i liberalnu imigracionu politiku i kolonizaciju krajeva južno od rijeke Biobío.[1]
Pred kraj njegova drugog mandata Liberali su ponovno podigli bunu, razjareni otvorenom podrškom Montta svom ministru unutrašnjih poslova Antoniju Varasu, kog je on želio za svog nasljednika. Montt je ponovno ugušio pobunu, ali je smirio liberale izabravši drugog favorita, puno umjerenijeg José Joaquín Péreza.[1]
Nakon odustajanja od novog mandata - 1861., Montt je postao predsjednik Vrhovnog suda, na toj dužnosti je i umro.[1]
