La historia oficial
La historia oficial (sh. Službena verzija) je argentinski igrani film snimljen 1985. godine u režiji Luisa Puenzoa, poznat kao jedno od najuspješnijih ostvarenja argentinske i latinoameričke kinematografije u 20. vijeku.
| La historia oficial | |
|---|---|
 | |
| Režija | Luis Puenzo |
| Producent | Marcelo Piñeyro |
| Scenario | Aída Bortnik Luis Puenzo |
| Uloge | Héctor Alterio Norma Aleandro Chunchuna Villafañe Hugo Arana Chela Ruiz Guillermo Battaglia |
| Muzika | Atilio Stampone pjesme: María Elena Walsh |
| Fotografija | Félix Monti |
| Montaža | Juan Carlos Macías |
| Studio | Historias Cinematográficas Cinemania Progress Communications |
| Distribucija | Almi Pictures[1] Distribution Company (Versión remasterizada, edición del 30 aniversario) |
| Datum(i) premijere | 3. 4. 1985
|
| Trajanje | 115 min. |
| Zemlja |  Argentina |
| Jezik | španski engleski |
| Bruto prihod | 29.426 $ (SAD)[2] |
Po žanru je drama, a protagonistica, čiji lik tumači Norma Aleandro je srednjoškolska nastavnica koja pred kraj desničarske vojne diktature u Argentini živi sa mužem (čiji lik tumači Hector Alterio) i 5-godišnjom usvojenom djevojčicom. Radnja prikazuje kako ispočetka, kao i mnogi pripadnici srednje klase, podržava režim, ali sa vremenom počinje otkrivati njegovu pravu prirodu i počinje sumnjati u to da je djevojčica dijete prisilno nestale političke zatvorenice koja je u tajnom zatvoru bila silovana i prisiljena rodi dijete koje bi bilo prodano bogatim parovima u Argentini ili svijetu.
La historia oficial se počela snimati dvije godine ranije, kada je diktatorski režim počeo prepuštati civilima, a u Argentinu se iz egzila vraćali brojni ljevičari, uključujući i Normu Leandro. Nakon vijesti o snimanju su režiser i članovi ekipe počeli primati prijetnje smrću od pristaša režima i članova sa njim povezanih paravojnih formacija, pa je objavljeno da se snimanje prekida; u stvarnosti, La historia oficial se nastavila snimati u tajnosti te, između ostalog, sadrži i dokumentarne snimke trga Plaza de Mayo u Buenos Aires gdje su se okupljala rodbina prisilno nestalih, odnosno članovi organizacije Majke Plaza de Mayo.
Film je svoju premijeru imao godinu i pol dana nakon službenog povratka demokracije, te je postigao izuzetan uspjeh, pogotovo kod stranih kritičara te dobio brojne prestižne nagrade. Pri tome se najviše ističe Oscar za najbolji film na stranom jeziku koji je dodijeljen 24. marta 1986. godine, upravo na desetu obljetnicu puča kojim je uspostavljena diktatura. La historia official je bio prvi argentinski i prvi latinoamerički film koji je dobio to priznanje.
Uloge uredi
- Norma Aleandro ... Alicia Marnet de Ibáñez
- Héctor Alterio ... Roberto Ibáñez
- Chunchuna Villafañe ... Ana
- Hugo Arana ... Enrique
- Guillermo Battaglia ... José
- Chela Ruiz ... Sara
- Patricio Contreras ... Benítez
- María Luisa Robledo ... Nata
- Aníbal Morixe ... Miller
- Jorge Petraglia ... Macci
- Analía Castro ... Gaby
- Daniel Lago ... Dante
- Augusto Larreta ... General
- Pablo Rago
Izvori uredi
Vanjske veze uredi
- La historia oficial na sajtu IMDb
- La historia oficial na Rotten Tomatoes-u (en)
- The Official Story na Box Office Mojo-u
- La historia oficial Arhivirano 2011-06-12 na Wayback Machine-u at the cinenacional.com (es)
- La historia oficial Arhivirano 2019-04-12 na Wayback Machine-u 20th Anniversary in Argentina (es)
- The Official Story trailer at YouTube