Klinička slika
Klinička slika, ispoljavanje bolesti je skup tipičnih i karakterističnih subjektivnih tegoba (simptoma bolesti) objektivnih promena (znaci bolesti) kojima se odlikuje neka bolest. Klinička slika pored simptoma i znakova bolesti obuhvata i morfološko-funkcijske poremećaje u organizmu, koji se dokazuju, rezultatima testova i drugim izvorima podataka, uključujući i pacijentovu samoprocenu.
Način ispoljavanja kliničke slike uredi
Klinička slika bolesti ispoljava se na sledeća tri načina;
- Subjektivnim tegobama (smetnjama) koje se nazivaju simptomi bolesti.
- Objektivnim promenama, znacima bolesti, koje zapaža sam bolesnik a utvrđuje lekar metodologijom objektivnog (fizikalnog) pregleda.
- Poremećajem građe i funkcija određenih tkiva i organa, (morfološke promene i funkcijski poremećaji) koji se kod pacijenta utvrđuju primenom određenih metoda, (tzv. dopunskim ispitivanjem).
Literatura uredi
- Antić R. Interna propedevtika, Institut za stručno usavršavanje i specijalizaciju zdravstvenih radnika, Beograd, 1976.
- Ristić S. M. Klinička propedevtika, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 1990.